Μια βραδιά που τότε ένιωσα πολύ ανόητη, για τον τρόπο που με είχαν ξεγελάσει και βρέθηκα μόνη μαζί τους και έγινε ότι έγινε, αλλά τώρα που πέρασε ο καιρός όλα είναι διαφορετικά.
Πλέον έχω τελειώσει με την Σχολή και οι σκέψεις μου είναι σε κάποιο μεταπτυχιακό, είτε στο εξωτερικό, είτε στην Ελλάδα (η ηλικία του πατέρα μου, αλλά και η Εφούλα με προβληματίζουν στο τι να αποφασίσω).
Όμως οι σκέψεις μου σε σχέση με εκείνη την βραδιά είναι ο κ. Νίκος. Δεν είναι πια ο Υποδιευθυντής της Σχολής, αλλά απλά ο κ. Νίκος, «ο Νίκος» όπως ήθελε να τον φωνάζω, που εκείνο το βράδι με τρέλανε με τα χάδια στο στήθος μου, με το σκίσιμο στο κωλαράκι μου, με το θαυμασμό και τον πόθο που όπως μου είπε μου είχε για χρόνια, με το φιλί του αποχωρισμού και το ότι είχε κρατήσει και το στρινγκάκι μου. Δεν σκεφτόμουν τον πολύ νεότερο Τζ. που δύο φορές ήδη μου είχε κάνει έρωτα (στη Σχολή και εκείνη την βραδιά), αλλά τον πολύ μεγαλύτερό του, τον κ. Νίκο.
Το κορμί μου στις σκέψεις των όσων έζησα εκείνο το βράδι ανατρίχιαζε και τα βράδια στο κρεβάτι μου χάιδευα το στήθος μου και έπαιζα με τις ρώγες μου με κλειστά τα μάτια, θέλοντας να ξαναζήσω το «γαργάλημα» του κ. Νίκου στο στήθος μου, και τότε έχυνα ασταμάτητα γυρίζοντας μπρούμυτα και προσπαθώντας να συνεχίσω την ιστορία εκείνης της βραδιάς με το δάχτυλο μου στην πίσω μου τρυπούλα, όπως με είχε σκίσει ο κ. Νίκος.
Ήθελα πολύ πλέον να του τηλεφωνήσω και να επιδιώξω εγώ συνάντηση μαζί του, χωρίς τον Τζ, μόνη εγώ με τον κ. Νίκο. Αλλά ντρεπόμουν να το κάνω, δεν ήξερα πως θα αντιδράσει, τι θα σκεφτεί, αφού τώρα πια δεν ήμουν καν φοιτήτριά του. Από την άλλη όμως ήθελα ξανά να ζήσω τη φάση, που με έκανε να φτάσω απλά με χάδια στο στήθος μου και πάνω από το φόρεμα. Μέχρι εκείνη την βραδιά νόμιζα ότι το κωλαράκι μου ήταν το πιο ευαίσθητο σημείο στο σώμα μου, που έφτανα τόσο εύκολα όταν με άγγιζαν εκεί, ακόμη κι όταν απλά μιλούσαν γι’ αυτό ή έκανα online sexting με κάποιον. Τώρα όμως ανακάλυπτα ότι το ίδιο εύκολα και με το ίδιο αποτέλεσμα μπορούσε να συμβεί με το έμπειρο χάδι στο στήθος μου, στις ρωγίτσες μου, πάλι έχανα κάθε έλεγχο.
Θα το τολμούσα, απροειδοποίητα, και όπου έβγαινε. Ήθελα πολύ να ξαναζήσω κι άλλες ερωτικές στιγμές με τον κ. Νίκο.
Φόρεσα μια πολύ κοντή μαύρη φουστίτσα, που τονίζει τα γυμνά μου μπούτια και από πάνω ένα μαύρο κοντό, δερμάτινο μπουστάκι, με φερμουάρ στη μέση. Αφήνει όλη την κοιλίτσα και τον αφαλό γυμνά πάνω από την φουστίτσα και μέχρι το στήθος και πίσω το μεγαλύτερο μέρος της πλάτης και τους ώμους. Φυσικά δεν υπάρχει σουτιέν από κάτω, αφού αυτό είναι που καλύπτει ίσα – ίσα το στήθος μου ή έστω το κάτω μισό του και τις ρώγες, αφού το πάνω σε προσκαλεί να το αγγίξεις, όπως έλπιζα να κάνει πάλι ο κ. Νίκος, αν θα με έβλεπε έτσι ντυμένη.
Δεν θα ήθελα να του ζητήσω τίποτα. Θα ήθελα απλά να μου χαϊδέψει το στήθος, να με κάνει να φτάσω και πάλι έτσι, να με ξαναπάρει από το κωλαράκι, να με εξουσιάσει.
Οδήγησα στη Βάρκιζα και πέρασα κάτω από το διαμέρισμα του κ. Νίκου. Είχε φώτα, ήταν εκεί. Απομακρύνθηκα λίγες εκατοντάδες μέτρα και του τηλεφώνησα.
- Καλησπέρα κ. Νίκο, η Μαρία είμαι!
- Μαράκι, τι ευχάριστη έκπληξη είναι αυτή; Δεν είπαμε Νίκο; Νίκο να με λες, όχι κ. Νίκο. Τι κάνεις;
- Σας πήρα μια και βρέθηκα Βάρκιζα με κάτι παιδιά από την παρέα και τώρα που τελειώσαμε είπα να δω τι κάνετε κι αν θέλετε να πιούμε ένα ποτό στις Αλκυονίδες.
- Μαράκι μου, φυσικά και θέλω, αλλά γιατί δεν έρχεσαι από εδώ; Μην περιμένεις μόνη σου εκεί.
Το σχέδιο πήγε τέλεια, έτσι ήθελα βέβαια, να βρεθώ στο σπίτι του πάλι, μόνοι μας.
- ΟΚ θα έρθω, είπα, κ. Νίκο.
- Νίκο!
- Νίκο… εγώ διστακτικά.
Παρκάρισα κάτω από την πολυκατοικία του και ανέβηκα στο ρετιρέ. Στον καθρέφτη του ασανσέρ έμεινα ικανοποιημένη με την εικόνα μου. Ελπίζω να είχα και στον κ. Νίκο την επίδραση, που ήθελα να είχα πάνω του.
Χτύπησα το κουδούνι της πόρτας του και μου άνοιξε φορώντας ένα λινό σκούρο μπλε παντελόνι και ένα λευκό πουκάμισο. Ήταν πολύ γοητευτικός. Έσκυψε και μ’ αγκάλιασε, περνώντας το ένα του χέρι από τη γυμνή μου μέση.
- Πανέμορφη κι απόψε Μαράκι, μου είπε καθώς τα χείλη του άγγιξαν ελαφρά τα δικά μου.
- Ω, κ. Νίκο. Δεν ήρθα γι’ αυτό.
- Μαράκι είσαι απόφοιτη πλέον, δε θέλω να με λες κ. Νίκο, μόνο Νίκο.
Με έπιασε από το χέρι και με οδήγησε μέσα στο σαλόνι του, στον καναπέ που την προηγούμενη φορά ξεκίνησαν όλα. Κάθισε δίπλα μου.
- Τι ωραίο σετάκι φοράς κι απόψε! Αλλά ό,τι και να φορέσεις σου πάει.
- Σας ευχαριστώ, του απάντησα.
- Ο πληθυντικός που σκοτώνει. Μα Μαράκι ακόμη στον πληθυντικό μετά από ό,τι ζήσαμε. Σήκω να σε θαυμάσω λίγο.
Σηκώθηκα και στάθηκα μπροστά στον καναπέ. Σηκώθηκε κι εκείνος και πιάνοντας με από τους ώμους με έστριψε προς το μέρος του. Ήταν πάλι μπροστά μου, επιβλητικός, όπως εκείνο το βράδυ. Το κορμί του και το πρόσωπο του εκατοστά από εμένα.
- Δε θα φύγουμε να πάμε έξω; Ρώτησα αθώα.
- Ναι, ναι. Τι όμορφο το μπουστάκι σου! Πόσο σου πηγαίνει…
και το χέρι του άγγιξε το φερμουάρ και άρχισε να το κατεβάζει αργά – αργά.
- Ω, μην το κάνετε αυτό, δεν φοράω κάτι από κάτω.
- Δεν πειράζει Μαράκι, το έχω ξαναδεί το στήθος σου και είναι μαγευτικό.
Ήδη ανέπνεα γρήγορα. Όλα πήγαιναν όπως τα είχα φανταστεί, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν είχα εγώ τον έλεγχο, αλλά εκείνος. Το μπουστάκι άνοιξε και τα στήθη μου πετάχτηκαν ολόγυμνα, ενώ και οι ρώγες μου ήταν τέρμα καυλωμένες. Δεν έβγαινε κουβέντα από τα χείλη μου. Ένιωσα τα δυο του χέρια να χουφτώνουν το στήθος μου. Ήταν πολύ πιο ερεθιστικό κι από την προηγούμενη φορά, γιατί τώρα τα δάχτυλα του ακουμπούσαν απ’ ευθείας το γυμνό μου στήθος και τις ρώγες μου και όχι πάνω από το φόρεμα.
- Κ. Νίκο, ψιθύρισα ενώ έχανα σχεδόν τον κόσμο ήδη.
- Νίκο, είπαμε, Νίκο, άσε τα κ. Νίκο…
μου είπε επιτακτικά, χαϊδεύοντας πάντα το στήθος μου. Η αναπνοή μου και τα κλειστά μου μάτια, απλά του επιβεβαίωναν ότι με είχε, είχε τον έλεγχο, ήμουν πάλι δική του. Με πήρε στην αγκαλιά του και με σήκωσε, περνώντας το ένα του χέρι κάτω από τη φουστίτσα μου και το άλλο στη γυμνή μου πλάτη. Από τη μέση και πάνω ήμουν ολόγυμνη. Με οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα του και με ξάπλωσε πάνω στο διπλό κρεβάτι. Έβγαζε το πουκάμισο του βιαστικά ενώ το βλέμμα του χάιδευε το μισόγυμνο κορμί μου. Ακολούθησε και το παντελόνι του και έπεσε πάνω μου. Τα χείλη του άρχισαν να δαγκώνουν την αριστερή μου ρώγα, αυτή που ήταν από την πλευρά του, ενώ το άλλο του χέρι ζούλαγε το δεξί μου στήθος. Δε χρειαζόταν κάτι περισσότερο.
- Ω, όχι, αχ, κ. Νίκο…
βόγκηξα, καθώς ο πολυπόθητος οργασμός με συνεπήρε. Έτρεμα κάτω από τα χείλη του και τα χάδια του. Είχα πλημυρίσει από τα υγρά μου.
- Γλυκό μου μωρό, τι ευαίσθητα βυζιά έχεις! Θέλω να στα γαμήσω!
Και γονατίζοντας έφερε τον πούτσο του, τέρμα καυλωμένο, ανάμεσα στα στήθη μου και άρχισε να τα γαμάει ζουλώντας τα γύρω του. Κάθε μπρος – πίσω δεν έφερνε μόνον αυτόν πιο κοντά στο να τελειώσει, αλλά και σε μένα πρόσθετε κύματα ηδονής, προετοιμάζοντάς με για ένα δεύτερο γύρο. Δεν άντεξε πολύ, ήταν και γι’ αυτόν πάνω από τις δυνάμεις του. Άρχισε να χύνει ανάμεσα στα βυζιά μου σαν έφηβος, με το σπέρμα του να πλημυρίζει κι εμένα μέχρι σχεδόν το λαιμό. Ζούληξε πιο δυνατά τα βυζιά μου καθώς έχυνε γύρω από τον πούτσο του κι άρχισα κι εγώ να τρέμω πάλι καθώς ένας νέος δικός μου οργασμός ακολουθούσε. Πιο όμορφα κι από ό,τι είχα φαντασιωθεί ενάμιση μήνα κάθε βράδι.
Έπεσε στο πλάι μου κι άρχισε να με φιλάει στο λαιμό. Αν και είχε μόλις φτάσει, έδειχνε να είναι ακόμη σε έκσταση. Δεν αντιστεκόμουν, τον ήθελα ακόμη τόσο πολύ και για να ολοκληρώσω τη φαντασίωσή μου ήθελα να με πάρει και από το κωλαράκι, όπως εκείνο το βράδυ. Όμως ήθελα να κρατήσω κάποια προσχήματα.
- Δεν έπρεπε να γίνει αυτό κ. Νίκο. Να σας δω μόνο πέρασα. Το τι έγινε εκείνο το βράδι προσπαθούσα τόσο καιρό να ξεχάσω.
Ήταν ψέματα, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ πόσο τον ήθελα.
- Μαράκι μου μη μιλάς έτσι. Ξέρεις πόσες φορές έχυσα πάλι για πάρτη σου στο στρινγκάκι που σου είχα πάρει όταν έφευγες την άλλη φορά; Στην ηλικία μου δεν συμβαίνει συχνά σεξ μ’ έναν άγγελο. Και είναι χρόνια που και πριν σε έβλεπα στη Σχολή κι έχυνα μετά για σένα. Είσαι ο παράδεισος μου, το κορμί σου με τρελαίνει, το προσωπάκι σου το ίδιο, το ντύσιμό σου με καυλώνει πάντα και όταν με λες «κ. Νίκο» δεν θέλω τίποτε άλλο από το να σε σκίσω από παντού.
- Από παντού;… ρώτησα αθώα, τάχα απορημένη.
- Μαράκι ξέρεις πως όλοι οι καθηγητές και οι φοιτητές χύναμε πάντα στη Σχολή για το κωλαράκι σου. Πάντα θέλαμε να είμαστε πίσω σου, είτε στους διαδρόμους, είτε στις σκάλες και να το θαυμάζουμε και όλοι φανταζόμασταν να σε χύνουμε εκεί.
- Μα τι λέτε κ. Νίκο; Και τώρα αυτό σκεφτήκατε και είπατε από παντού;
Δε χρειαζόταν να κάνω κάτι άλλο. Οι δυνάμεις του πρέπει να ξαναγύρισαν πιο σύντομα από ότι έλπιζα. Γονάτισε δίπλα μου, με γύρισε μπρούμυτα και ξεκούμπωσε το φερμουάρ από τη φουστίτσα, που ακόμη φορούσα. Με μια κίνηση την τράβηξε προς τα κάτω αφήνοντας με μόνο με ένα μουσκεμμένο μαύρο στρινγκάκι. Και αυτό δεν έμεινε πολύ στη θέση του καθώς το τράβηξε κι αυτό και μου το έβγαλε, ακουμπώντας το δίπλα στο κομοδίνο του.
- Θα το κρατήσω κι αυτό Μαράκι. Χωρίς εσώρουχα θα φύγεις κι απόψε.
- Ω, κ. Νίκο… ψέλλισα.
Μου είχε ήδη ανοίξει τα πόδια και το πρόσωπό του χώθηκε ανάμεσα στο κωλαράκι μου ανοίγοντας το και η γλώσσα του άρχισε να υγραίνει την πίσω τρυπούλα μου. Όλες μου οι φαντασιώσεις πραγματοποιούνταν, τον λάτρευα.
- Μη, μη, όχι εκεί…
διαμαρτυρήθηκα, χωρίς καν να το πιστεύω βέβαια, αφού ήδη είχα ανατριχιάσει και έτρεμα από καύλα και ηδονή. Ο κ. Νίκος αποδεικνυόταν ο ιδανικός εραστής.
- Μαράκι με ξανανιώνεις, νιώθω 20-30 χρόνια νεότερος με το κωλαράκι σου και τα μπουτάκια σου γυμνά μπροστά μου. Είσαι πολύ καυλιάρικο μωρό.
- Μη μιλάτε έτσι κ. Νίκο, τι κάνουμε εδώ;
- Ετοιμάζουμε αυτόν τον υπέροχο κώλο για να στον γαμήσω χωρίς έλεος, με καυλώνεις τόσο κι όσο λες «κ. Νίκο» τόσο πιο πολύ…
- Ω, κ. Νίκο, Νίκο, μη, μην το κάνετε…
Πολύ αργά – ευτυχώς! Ένιωσα την σαλιωμένη μου κωλοτρυπίδα να ανοίγει και να παραδίνεται στη σκληρή πούτσα του κ. Νίκου, παίρνοντας τη θέση της γλώσσας του. Έμπαινε λίγο – λίγο μέσα μου στέλνοντας με σε νιρβάνα ηδονής.
Με τράβηξε από τη μέση και με ανασήκωσε ολόγυμνη μπροστά του στα τέσσερα χωρίς να βγει από το κωλαράκι μου, που άρχισε να σφυροκοπά, με εμένα να ουρλιάζω από ηδονή. Το ένα του χέρι βρήκε το αριστερό μου βυζί και άρχισε να το ζουλάει, να το χαϊδεύει, να μου στρίβει τη ρώγα. Η αναπνοή του ακουγόταν βαριά πίσω μου και ένιωσα την πούτσα του να πάλλεται μέσα μου. Έσπρωξε με βία και πάθος προς τα μπρος και άρχισε να εκρήγνυται μέσα μου, ενώ με το βάρος του έπεσε πάνω μου κι εγώ στο κρεβάτι. Το κορμί μου σπαρταρούσε καθώς η πούτσα του ήταν ακόμη μέσα μου και με τα δάχτυλα μου έπαιξα με την κλειτορίδα μου και ακολούθησα κι εγώ δαγκώνοντας το μαξιλάρι με τον τρίτο οργασμό της βραδιάς. Τον ένιωθα να με καίει με την αναπνοή του στο σβέρκο και στο λαιμό.
- Μαράκι, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν φανταζόμουν όταν σ’ έβλεπα στη Σχολή ότι θα γινόταν αυτό. Όλοι στη Σχολή εσένα φαντάζονταν.
- Υπερβάλλετε κ. Νίκο, απάντησα αδύναμη, αλλά κολακευμένη.
Βγήκε από μέσα μου και ξάπλωσε δίπλα μου γυρίζοντας με προς το μέρος του. Με κοίταζε με βλέμμα μπερδεμένο, λατρείας αλλά και πόθου. Τα χείλη του αναζήτησαν τα δικά μου και η γλώσσα του μου άνοιξε το στόμα και μπερδεύτηκε με τη δική μου. Τα χέρια του, αυτά τα μαγικά χέρια άρχισαν να χαϊδεύουν πάλι τα βυζάκια μου, επιμένοντας να αγγίζει και να βασανίζει τις ρώγες μου. Δεν είχε χορτάσει το κορμί μου ακόμη, με ήθελε κι άλλο. Ο πούτσος του ήταν πάλι τόσο σύντομα σκληρός και χαϊδευόταν πάνω στο μπούτι μου.
Ξάπλωσε και με τράβηξε πάνω του. Δεν είχε νόημα να προσποιηθώ ότι δεν τον ήθελα. Τον καβάλησα και οδήγησε τον πούτσο του στο μουνάκι μου. Βόγκηξα όταν ξαναμπήκε μέσα μου. Με τράβηξε κοντά του και έπαιζε με τα στήθη μου, καθώς εγώ παίρνοντας την πρωτοβουλία άρχισα να δίνω τον ρυθμό χοροπηδώντας πάνω του.
- Ω, κ. Νίκο, ω, ω, παραληρούσα πάνω του.
- Μαράκι, Μαράκι λατρεμένο, άγγελε μου, φτάνω… να βγω μη γίνει μέσα σου…
- Μην ανησυχείτε… κι εγώ φτάνω… ελάτε κ. Νίκο, ω, ω ….
- Χύνω Μαράκι…
- Ναι, ναι… κι εγώ κ. Νίκο…
κι έριξα το κορμί μου μπροστά αναζητώντας τα χείλη και τα χάδια του.
Η βραδιά συνεχίστηκε άλλες δυο ώρες και όταν πια δεν μπορούσε να συνεχίσει ο πούτσος του, την ηδονή μου χάριζαν η γλώσσα και τα δάχτυλά του, παντού. Φυσικά μου κράτησε το στρινγκάκι όταν έφυγα. Δε ρώτησα αν θα μου τα στείλει με κούριερ ή αν πρέπει να πάω ξανά από εκεί να τα πάρω. Απόψε είχα πάρει αυτά που φανταζόμουν και με το παραπάνω.
