Με την Ξαδέρφη

 Σηκώνεται λοιπόν η ξαδέρφη, να πάει να καθαριστεί στο μπάνιο. Στο μυαλό μου ψάχνει μόνο σχέδιο πως θα τη τη γαμήσω. Πώς θα την πείσω; Ακούω το νερό να τρέχει στη ντουζιέρα. Γυρίζω και βλέπω στην οθόνη την ταινία και μου 'ρχεται το σκηνικό στο μυαλό. Θα πάρω το ρίσκο και ότι γίνει.

Κατευθύνομαι προς το μπάνιο, ανοίγω λίγο την πόρτα. Η ξαδέρφη γυμνή, ξεπλένει το πρόσωπό της, καθαρίζει λίγο τα βυζιά της, κατεβάζει το χέρι στο μουνάκι της και.... τρίβεται. Η πουτάνα δεν έχει ξεκαυλώσει, και παίζει κρυφά το μουνάκι της στο μπάνιο. Να η ευκαιρία μου! Ανοίγω την πόρτα κάνοντας πως δεν ξέρω τίποτα:
- Πού είσαι τόση ώρα;

Τραβάει απότομα το χέρι της απ' το μουνάκι της και κρύβει με τα δυο χέρια τα επίμαχα σημεία.
- Εεε, να, ξεχάστηκα...
- Θέλεις βοήθεια;
- Με τι;
- Να παίξεις το μουνάκι σου;
Σιωπή αμηχανίας. Συνεχίζω εγώ:
- Βγάλε τα χέρια σου. Αφού όλα τα 'χω δει.
- Έχεις δίκιο. Αλλά ντρέπομαι.
- Να, είμαι κι εγώ γυμνός,
λέω, και με μια κίνηση κατεβάζω το παντελόνι μου.
Η ξαδέρφη σάστισε. Κοίταζε τον καυλωμένο πούτσο μου, και τα μάτια της δεν ξεκολλούσαν. Τον ήθελε, το ένιωθα.

Αρχίζω να παίζω το καυλί μου, μπροστά της, κι εκείνη παίρνει θάρρος και χαϊδεύει δειλά δειλά το μουνάκι της.
- Δεν είναι σωστό,
μου λέει, ενώ χαϊδεύεται συγχρόνως.
- Σε καυλώνει όμως.
- Ναι.
- Αν, δε θες να μου δώσεις το μουνάκι σου, μπορώ να μπω από αλλού.
- Όχι, πονάει.
- Έχεις δοκιμάσει;
- Μου έχουν πει.
- Αν ξέρεις, δεν πονάει.
- Κι εσύ ξέρεις;
- Ναι.

Την πλησιάζω με αργές κινήσεις, σαν το θηρευτή το άγριο ζώο. Την σπρώχνω αργά στα πλακάκια, της παίρνω το ακουστικό και το βάζω από πάνω μας να τρέχει το νερό. Της πιάνω τα χέρια, τ' ακινητοποιώ ψηλά, με το άλλο χέρι της χουφτώνω το στήθος, και το κατεβάζω αργά στο μουνάκι της. Την κοιτώ στα μάτια, και αρχίζω να της χαϊδεύω απαλά και αργά το μουνάκι. Ανεβάζω ένταση στην κλειτορίδα της, και χώνω απότομα δυο δάχτυλα στο μουνάκι της. Αρχίζω να τη γαμάω έτσι, καθώς ο αντίχειρας συγχρόνως παίζει με την κλειτορίδα της. Η ξαδέρφη έχει απογειωθεί. Χύνει ξανά και ξανά τα δάχτυλά μου, καθώς παραμιλάει και λέει ασυναρτησίες.

Βγαίνω από μέσα της, και βάζω τα χυμένα μου δάχτυλα στο στόμα της. Αφού τα καθαρίζει, τη γυρίζω βίαια και κολλάω πίσω της. Τα χέρια της ακόμα πιασμένα ψηλά, οι ρώγες της ακουμπούν στα πλακάκια, νιώθει τον πούτσο μου καυλωμένο και κολλημένο πίσω της. Ανασαίνω στο λαιμό της, δαγκώνω απαλά, της ψιθυρίζω στ' αφτί, καθώς το χέρι μου πάλι παίζει με το μουνάκι της:
- Σ' αρέσει;
- Πολύ!
- Θα σε κάνω πουτάνα απόψε, ξαδέρφη. Θα σε γαμήσω αλύπητα, και θα σου μείνει αξέχαστο το γαμήσι με τον ξάδερφο. Θες;
- Σκίσε με. Πούτσα θέλω η πουτάνα. Πήδα την ξαδέρφη σου μαλάκα.

Φέρνω τα δάχτυλα πίσω της, γεμάτα χύσια, και τα τρίβω πάνω στην κωλοτρυπίδα της.
- Μη, λέει.
Αρχίζω να σπρώχνω μέσα ένα δάχτυλο και η ξαδέρφη προσπαθεί να απελευθερωθεί. Της ρίχνω ένα δυνατό χαστούκι στο κωλομέρι, που με το νερό πρέπει να πόνεσε διπλά. Την πιέζω βίαια στον τοίχο και της ψιθυρίζω:
- Οι πουτάνες γαμιούνται από κώλο.
Συνεχίζω να παίζω με την πίσω τρύπα της, το ένα δάχτυλο γίνεται 2, η σούφρα της ανοίγει σιγά σιγά και η ξαδέρφη πια βογγάει από ηδονή.
- Στο είπα ότι θα σ' αρέσει τσουλάκι.
- Σε θέλω μέσα μου, σκίσε με, μη με βασανίζεις άλλο.

Ακουμπάω το πουτσοκέφαλο στο κωλαράκι της και σπρώχνω. Σιγά σιγά ανοίγει η κωλοτρυπίδα της ξαδέρφης, και με λίγο μέσα έξω, βρίσκομαι χωμένος όλος μέσα της, με την ξαδέρφη να ανασαίνει βαριά και να προσπαθεί να συνηθίσει. Ακινητοποιημένη ακόμα, αρχίζω να τη γαμάω αργά στην αρχή, ανεβάζω ρυθμό και η ξαδέρφη βρίσκεται σε έξαρση. Φωνάζει, βρίζει με γλώσσα που δεν την έχω ξανακούσει να φωνάζει έτσι. Εν τω μεταξύ, τόση ώρα το ζεστό νερό τελειώνει. Εκεί που είμαστε καυτοί και καυλωμένοι το νερό πέφτει πάνω μας κρύο. Αυτό μας καυλώνει πιο πολύ, ο πούτσος μου πρήζεται έτοιμος ν' αδειάσει. Χώνω δυο δάχτυλα στο μουνάκι της ξαδέρφης και αρχίζω να τη γαμάω συγχρόνως.
- Πουτάνα, σου γαμάει ο ξάδερφος και τις δυο τρύπες και σ' αρέσει!
- Θα χύσω, τι μου κάνεις... Χύνω, χύνω, χύνωωω η πουτάναα... Αααχ, μαλάκα.

Χύνει τρέμωντας και χύνω συγχρόνως κι εγώ μέσα στο κωλαράκι της. Νιώθει το ζεστό σπέρμα μου μέσα της, βγαίνω και τρέχει από το κωλαράκι της. Η πουτάνα ακόμα βαριανασαίνει. Κλείνω τη βρύση και πιάνω μια πετσέτα. Σκουπιζόμαστε, ντυνόμαστε, αμίλητοι τόση ώρα. Παίρνει τα πράγματά της, γυρίζει στην πόρτα και μου λέει:
- Ήταν το καλύτερο γαμήσι που μου έχουν κάνει. Σ' ευχαριστώ γι αυτό, αλλά δεν ήταν σωστό. Δεν έπρεπε να γίνει, και γι αυτό δε θα ξαναγίνει.

Μ' αποχαιρέτησε κι έφυγε. Και όντως τίποτα δεν ξανάγινε μεταξύ μας. Αντιθέτως, κάθε φορά που συναντιόμαστε, σε οικογενειακές στιγμές, είναι κρύα απέναντί μου. Είμαι βέβαια σίγουρος, πως αντιστέκεται στον ίδιο της τον εαυτό, και αν τη φέρω βολικά, θα φωνάζει σαν πουτάνα να τη σκίσω, όπως τότε στη ντουζιέρα...