Παραμονές των Χριστουγέννων του 2003 η εταιρεία στην οποία εργάζομαι ανέλαβε μια δημοσκόπηση και δειγματισμό ενός νέου προϊόντος, επώνυμου, για το σπίτι. Ήτοι, μια ομάδα ατόμων, για το συγκεκριμένο προϊόν θα πήγαινε σε supermarket για να το διαφημίσει πρόσωπο με πρόσωπο. Τα άτομα σε αυτές τις ομάδες είναι συνήθως μικρές ηλικίες, 19-27 το πολύ, με σύμβαση τριών μηνών και με εναλλακτική για έξι. Τα χρήματα είναι πολύ καλά αν εργασθεί κάποιος με μεθοδικότητα. Η δική μου ομάδα συνήθως πλαισιώνεται από κορίτσια τα οποία όμως...είτε είναι πόδια ορθάνοιχτα και μυαλό μεσάνυχτα, είτε είναι αλλού. Όταν η συγκεκριμένη εργασία, ανατέθηκε στην ομάδα μου χώρισα κατάλληλα τις περιοχές στα άτομα και κράτησα τις δυσκολότερες συνοικίες για μένα. Μία από τις κοπέλες, την οποία και είχα επιλέξει προσωπικά, η Χριστίνα (το αληθινό της όνομα) ήρθε στο γραφείο μου και διακριτικά ζήτησε να έρθει μαζί μου.
Η Χριστίνα 24 ετών, με πτυχίο ΑΕΙ, είχε ήδη συμβόλαιο τρίμηνο το οποίο της το είχαμε ανανεώσει γιατί ήταν και πανέξυπνη και εργατική. Επικίνδυνος συνδυασμός γυναίκας με μυαλό και ομορφιά. Την είχα ξεχωρίσει από την αρχή. Γύρω στο 1.75, σκάρτα 50 κιλά, στήθος, μικρό και προς τα πάνω (χωρίς σουτιέν) κορμί γυμνασμένο με aerobic και τα συναφή, τορνευτούς γοφούς, μακριά πόδια καλλίγραμμα και μαλλιά μαύρα σχετικά κοντά. Ίσως αν την έβλεπες βράδυ να την περνούσες για αγόρι. Το προσωπάκι της ήταν συνηθισμένα καθημερινό, τόσο όσο να σε κάνει να γυρίσεις αν πέρναγε πλάι σου. Αυτό όμως που ήταν σήμα κατατεθέν απάνω της ήταν τα σαν αμύγδαλα εκφραστικά της μάτια. Την ημέρα που της πήρα συνέντευξη, είχε έρθει πολύ σεμνά ντυμένη και κάτι σκίρτησε μέσα μου, το οποίο γρήγορα κλείδωσα πετώντας στον Κηφισό το κλειδί. Δεν πέρναγα και την καλύτερη φάση της ζωής μου, στη δουλεία, στο σπίτι, παντού. Η συνεργασία με τη Χριστίνα αυτό το τρίμηνο ήταν κάτι σαν ενδοφλέβια αδρεναλίνης. Σπίρτο, πανέξυπνη, εργατική και βέβαια ναζιάρα στην ακριβώς κατάλληλη δόση. Φυσικά μέχρι εκεί...Πόσο πίσω ήμουν... Εκείνη την Τρίτη του Δεκεμβρίου, έβρεχε, η ημέρα είχε ξεκινήσει στραβά από την αρχή, στις πρώτες επαφές τα πήγαμε χάλια και καταλήξαμε για την ημέρα στο τελευταίο Super Market, τον καινούργιο Σκλαβενίτη στα Κάτω Πετράλωνα. Έχει πάει η ώρα 4, έχουμε πήξει να μιλάμε και να δείχνουμε στις κυρίες το προϊόν όπου λεω στη Χριστίνα να κάνουμε διάλειμμα και να κλείσουμε την ήδη στραβή ημέρα. Το δέχτηκε με μια περίεργη ευχαρίστηση αλλά εκεί που μαζεύουμε μας πλησιάζει μια κυρία με ψώνια, γύρω στα 45, καλοστεκούμενη και μας ρωτάει
-Καλέ τι είναι αυτό που δείχνεται;
Ωχ.. σκέφτηκα. Η Χριστίνα σαν να διάβασε τη σκέψη μου άρχισε την παρουσίαση, βγάζοντας εμένα από τη δύσκολη θέση και αφήνοντας με στις σκέψεις μου. Η κυρία Νότα από το Παναγιώτα, όπως μας συστήθηκε Μακεδόνισα με τα όλα της έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή στα λεγόμενα, απαντούσε στις ερωτήσεις και δέχθηκε να χρησιμοποιήσει το προϊόν με την πρώτη.
Άντε ξεμπέρδευε είπα από μέσα μου, αλλά η φαινομενικά κακή μου τύχη συνεχιζόταν.
- Παιδιά σας είναι εύκολο να μου πείτε πως ακριβώς θα χρησιμοποιήσω το προϊόν σας. Μας είπε ευγενικά.
- Ευχαρίστως, απαντά η Χριστίνα, αν θέλετε να σας κάνουμε και επίδειξη στο σπίτι. Μπορούμε να το κανονίσουμε σε ημέρα και ώρα που θα μας πείτε.
- Και γιατί όχι τώρα, λεει η κυρία Νότα.
Τα νεύρα μου είχαν γίνει τιράντες. Τι θέλει τώρα η κυράτσα, η οποία σημειωτέον είναι πολύ λουσάτα ντυμένη για να ψωνίσει από το supermarket.
- Βεβαίως, ετοιμόλογα ανταποκρίνεται η Χριστίνα.
- Πολύ ωραία, ελάτε το σπίτι είναι εδώ, δύο βήματα.
Ήμουν έτοιμος να εκραγώ, το μόνο που ήθελα είναι να τους παρατήσω όλους, να γυρίσω στο σπίτι μου και να χαθώ στη σκέψεις μου στη διαδρομή. Τι να κάνω, προθυμοποιήθηκα να βοηθήσω την κυρία Νότα, πήρα τις σακούλες της ενώ εκείνη είχε αγκαζάρει τη Χριστίνα συζητώντας και κατευθυνθήκαμε προς το διαμέρισμα της. Έβρεχε και έβραζα. Φτάσαμε, ήταν πολύ κοντά, ανεβήκαμε σε ένα ρετιρέ οροφοδιαμέρισμα και καθίσαμε στο μεγάλο σαλόνι. Η κυρία Νότα, σύζυγος Ταξίαρχου, με τρία παιδιά, όλοι κοσμούσαν το σαλόνι της με φωτογραφίες.
- Έχουν νυχτερινή μας είπε για τον σύζυγο, όσο για τα παιδιά είναι εκτός Αθηνών γιατί σπουδάζουν.
Η κυρία Νότα ιδιαίτερα ομιλητική, μόνη της ουσιαστικά στα όλα, ο σύζυγος της είχε εμφανίσει προστάτη, παραμελημένη και παντρεμένη από τα 18 με συνοικέσιο...Τι τα θέλει τώρα και μας πρήζει, σκέφτηκα. Η κυρία Νότα μας έβγαλε κρασί, μεζεδάκια με τα χεράκια της και πάνω στον ευδαιμονισμό και στις ματιές που αντάλλαξαν με τη Χριστίνα, κάθισε πλάι μου και το χέρι της ανεπαίσθητα ακούμπησε το γόνατο μου. Εκτινάχθηκα και τότε ήρθε η χαριστική βολή από τη Χριστίνα η οποία με είχε προσεγγίσει από πίσω και πέρασε τα χέρια της μπροστά στην κοιλιά μου.
- Στάθη μου, ψιθύρισε, μην αντιδράς θέλω τόσο να σε φιλήσω..
Το χέρι της κυρίας Νότας έγινε ακόμα πιο τολμηρό και άγγιξε το φερμουάρ του παντελονιού μου ενώ η Χριστίνα με δάγκωνε τρυφερά στο αυτί. Είχα ερεθιστεί από τη μια και πάλευα με τις προκαταλήψεις μου από την άλλη κάτι που η κυρία Νότα η Μακεδόνισα κατάλαβε. Σηκώθηκε από τον καναπέ, χαϊδεύοντας το πούτσο μου εντονότερα και μου είπε την ατάκα
- Αγόρι μου το μουνί το λένε Γιώτα και εμένα Παναγιώτα, δεν με γαμούσαν οι ωραίοι ας με γαμήσουν οι γενναίοι. Ο Κήπος μου είναι απότιστος για χρόνια και θέλω μαζί με αυτό το θεσπέσιο κορίτσι που σε λιγουρεύεται και της το παίζεις βαρύ πεπόνι, να σου πιούμε το μεδούλι...
- Ναι Στάθη μου, συνέχισε η Χριστίνα. Θέλω πολύ να γαμηθούμε, το θέλω καιρό τώρα. Της βγήκε τόσο παραπονιάρικα που δεν είχε τίποτα το πρόστυχο.
Η κυρία Νότα με γύρισε και αντίκρισα για πρώτη φορά την πυρακτωμένη ματιά της Χριστίνας. Τα είδα όλα.
- Χριστίνα μέσα στα μάτια σου αν κάποιος δεν προσέξει και σε κοιτάξει σίγουρα θα πνιγεί..
Η Χριστίνα έτρεμε...
- Είμαι υγρή για σένα Στάθη, μου ψιθύρισε..
Η κυρία Νότα είχε κατεβάσει το παντελόνι μου, είχε απελευθερώσει τον πούτσο μου και χωρίς πολλές περιστροφές τα σαρκώδη χείλη της ξεκίνησαν ένα κολασμένο παιχνίδι πάνω μου, μια πίπα περιποιημένη από μια στερημένη όπως η ίδια μονολογούσε. Ήμουν όρθιος, ανάμεσα σε δύο καυτά θηλυκά, η μία γονατισμένη να με γλύφει με λύσσα και η άλλη επίσης όρθια πίσω μου να με χαϊδεύει παντού. Έβαλα τα δικά μου χέρια πίσω, σήκωσε το ταγέρ της και άρχισα να χαϊδεύω αυτό το υπέροχο πλάσμα....Η Χριστίνα έκαιγε, το ταγέρ της έφυγε σχεδόν μόνο του και έμεινε με τα εσώρουχα, ένα string μαύρο και τελεία...
- Το φοράω μόνο για σένα... Μου είπε
Είχα θολώσει και η Χριστίνα με παρότρυνε να ικανοποιήσω την κυρία Νότα. Τη σήκωσα, πέταξα όπως όπως τα ρούχα, την έσπρωξα στον καναπέ και τραβώντας το κυλοτάκι της βρέθηκα σε ένα γυναικείο όργανο, υγρό, φρεσκοπλυμένο, αρωματισμένο και καλοπεριποιημένο.
- Χρόνια τώρα ετοιμάζομαι αγόρι μου... Είπε με παράπονο η κυρία Νότα.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα έσκυψα και άρχισα να τη γλύφω ενώ η Χριστίνα κατέβαζε το κεφάλι της χαμηλά για να με κλειδώσει στα καυτά της χείλια. Για τουλάχιστον πέντε λεπτά δεν ακουγόταν τίποτα εκτός από τα ρουφήγματα μας. Το στοματάκι της Χριστίνας ρυθμικά και λαίμαργα έπαιρνε το μόριο μου ενώ τα χέρια της εξερευνούσαν κάθε σπιθαμή του κορμιού μου. Η κυρία Νότα δεν άρχισε να χύσει στο στόμα μου και η μικρή μου Χριστίνα με ώθησε να τη γαμήσω. Η καύλα μου είχε απογειωθεί. Της σήκωσα τα πόδια, της έκανα ένα βασανιστικό πινελάκι και η κυρία Νότα τραβώντας με, η δε Χριστίνα από πίσω μου βρέθηκα σε ένα πυρακτωμένο αιδοίο όπου η σπρωξιές μου ήταν κατευθυνόμενες από τις δύο γυναίκες.
- Αχ καύλα μου... Ούρλιαζε η κυρία Νότα από τη ηδονή και εγώ είχα βαλθεί να την ξεπατώσω.
- Θέλω να σε κάνω να χύσεις, της είπα
- Πάρτα αγόρι μου... Ούρλιαξε με την φωνή της που είχε μπασάρει από τον ερεθισμό.
Συνέχισα με αμείωτο ρυθμό να τη σπρώχνω και όπως ήταν φυσικό τελείωσε άλλη μια φορά.
- Ηρέμησε τώρα μου είπε, η κυρία Νότα. Να έχεις δύναμη και για το μικρό μπουμπούκι που καίγεται για σένα , μου είπε πονηρά.
Της κατέβασα τα πόδια και γυρνώντας αγκάλισα τη Χριστίνα. Πέρασε τα αέρινα χέρια της από το λαιμό μου και ανατρίχιασα. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έκανα έρωτα σε γυναίκα μικρότερη, μικρότερη και από ην ηλικία της αδελφής μου, η οποία είναι τώρα 34 ετών. Τη σκέπασα με φιλιά . Τη φίλησα σε όλο της το κορμί που έτρεμε, ενώ η άκρη του ματιού μου έπιασε την κυρία Νότα να χαμογελάει. Πρέπει να έγλυφα τη Χριστίνα παντού πάνω από ένα τέταρτο και όσο καύλωνε τόσο την έγλυφα. Της δάγκωσα το κολλαράκι, την πλάτη, της έγλυψα την κοιλία και πήρα τις ρώγες της που είχαν γίνει σκληρές σαν κεράσια.
- Έλα Στάθη, μη με βασανίζεις άλλο.. Φώναξε η Χριστίνα...Την κοίταξα στα μάτια και τότε συνειδητοποίησα μια κουβέντα που είχε πει η συχωρεμένη η γιαγιά μου. Η ματιά μιας ερωτευμένης γυναίκας δεν συγκρίνεται με τις ματιές όλων των γυναικών της οικουμένης.
Έκατσα στον καναπέ, την τράβηξα και την έβαλα να κάτσει πάνω μου. Κατέβηκε αργά έχοντας τα χέρια της περασμένα στο λαιμό μου. Κατεύθυνε μόνη της την κίνηση.
- Μωρό μου, έχεις ένα υπέροχο κορμί.. της είπα και τα χέρια μου έτρεχαν πάνω της.
- Έχεις και ένα τόσο αυθάδικο κολλαράκι...της λέω και τα δάκτυλα μου αρχίζουν να παίζουν με την στενή της τρυπούλα.. Η Χριστίνα ξέσπασε και άρχισε να χύνει..
- Ναι...Εκεί....Εκεί...Συνέχισε...Χύνω...Χύνω αγόρι μου...
Η Χριστίνα άνοιξε τα μάτια της και με πάθος μου είπε...
- Κανείς δεν το έχει προσέξει μέχρι τώρα..
Πριν προλάβω να κάνω κάτι μου ψιθυρίζει....
- Θέλεις να το γαμήσεις ;
Δεν μάσησα.
-Όχι μωρό μου, της λεω με σιγουριά, εκτός αν εσύ μου το ζητήσεις.
Η Χριστίνα έπεσα απάνω μου και με έσφιξε ακόμα περισσότερο...
- Ήμουνα σίγουρη για σένα. Κάνε με ότι θέλεις..
Την ακούμπησα στο χαλί , σήκωσα τα πόδια της και έβαλα της πατούσες να ακουμπήσουν το στέρνο μου ενώ τη διαπέρασα. Καύλα είχε φτάσει στο απροχώρητο με την κυρία Νότα να με γλύφει από πίσω. Άρχισα να τρομπάρω τη Χριστίνα και πότε της ακουμπούσα τα πόδια στο στέρνο, πότε της τα σήκωνα ψηλά ενωμένα μεταξύ τους και πότε της άνοιγα ενώ έπαιρνα στο στόμα τα περιποιημένα δάκτυλα των ποδιών της. Είχε φτάσει εκτός εαυτού και βόγκαγε, χαρίζοντας μου έναν απίστευτο δικό της οργασμό.
Η κυρία Νότα μας κοιτούσε και συνέχισε να χαμογελάει....Εκείνη την ημέρα κάναμε έρωτα για ένα πεντάωρο συνεχόμενο. Οι δύο γυναίκες αυτές με είχαν εκτοξεύσει στο διάστημα και ιδιαίτερα όταν η κυρία Νότα έβγαλε ένα στριφτό όπου εκτός από ιπτάμενος έπαψα να είμαι τζέντλεμαν...
Η σχέση με την Χριστίνα κράτησε μέχρι τον Απρίλιο. Ήταν για μένα ότι ποιο έντονο συναισθηματικά είχα νιώσει τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία ως παντρεμένος και εν δυνάμει σε διάσταση.
Η Χριστίνα έφυγε από την εταιρεία αλλά και από την Ελλάδα. έχοντας την εμπειρία της ανατροφής της μικρής μου κόρης, είμαι πια αξιωματικά πεισμένος ότι οι Γυναίκες ως είδος στον πλανήτη είναι χρόνια μπροστά. Εμείς οι άνδρες ότι και να κάνουμε θα είμαστε....Μία ημέρα πριν φύγει μου ζήτησε να βγούμε. Μου άνοιξε την καρδιά της. Ήμασταν και οι δύο ερωτευμένοι, αλήθεια... Μου είπε κουβέντες που σπάνια ακούς από γυναίκα. Θα πήγαινε να εργασθεί παράλληλα με την πτυχιακή της στο εξωτερικό. Ήταν ένας εύσχημος τρόπος να απομακρυνθεί για να ξεπεράσει αυτή τη σχέση....
Την άλλη ημέρα την πήγα στο Ελ. Βενιζέλος όπου κράτησε, ως γυναίκα, τον τελευταίο λόγο.
- Στάθη πρέπει να χωρίσεις γιατί είσαι δυστυχισμένος. Διεκδίκησε τα παιδιά και είμαι σίγουρη ότι θα τα πάρεις. Δεν υπάρχουν πολλοί άνδρες σαν και σένα, με τη ματιά σου, να σκέφτονται, να ενεργούν, να στέκονται σε μια γυναίκα. Και ξέρεις και κάτι άλλο. Είμαι μικρή, έχω παει με αρκετούς, αν και μου άρεσες πίστευα ότι θα ήσουν ένας από το σωρό. Εσύ όμως πρώτα γέμισες το μυαλό μου, το κέρδισες και μετά πήρες το κορμί μου, χωρίς ποτέ να μου δώσεις δικαίωμα να διανοηθώ ότι ήμουν για σένα η μαιτρέσσα του δεκάλεπτου...
Μου έδωσε ένα καυτό φιλί, ποτισμένο από τα δάκρυα της και έφυγε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου