Η συμφωνία ήταν να πηγαίνω στο studio για τέσσερα Σαββατοκύριακα. Εσωτερική δούλα. Έπιανα δουλειά στις δέκα το πρωί του Σαββάτου κι έφευγα στις δέκα το βράδυ της Κυριακής. Το πρώτο Σάββατο άργησα τέσσερα λεπτά. Όταν μπήκα η Άντζελα με βούτηξε από τα μαλλιά, με πέταξε κάτω και με την ζώνη που κρατούσε στα χέρια της άρχισε να με δέρνει επί τέσσερα λεπτά. Τα χτυπήματα έπεφταν παντού. Στο σώμα, στον κώλο, στο πρόσωπο. Αυτά ήταν και τα πιο επώδυνα γιατί στα άλλα με προστάτευαν κάπως τα ρούχα.
Όταν πέρασαν τα τέσσερα λεπτά σταμάτησε: «Αυτό θα γίνεται, μαλάκα άμα αργείς να έρθεις κι άμα τεμπελιάζεις. Θα τρως ξύλο, πολύ ξύλο». Άπλωσε τη ζώνη για να την φιλήσω. Φίλησα τη ζώνη και μετά το χέρι της και τις είπα: «Ευχαριστώ που με δείρατε Κυρία Άντζελα».
Το πάθημα μου έγινε μάθημα πάντως. Δεν ξανά άργησα και δεν με ξαναέδειρε. Επίσης, δεν τεμπέλιασα, αλλά δεν προλάβαινα κιόλας. Όλη μέρα καθάριζα το studio. Σκούπισμα με την ηλεκτρική κι ύστερα σφουγγάρισμα στα τέσσερα. Πρωί κι απόγευμα. Όλα τα δωμάτια, το σαλόνι και το χώρο των κοριτσιών.
Στο μεσοδιάστημα έπλενα τα εσώρουχα των κοριτσιών στο χέρι. Όλα τα κορίτσια έρχονταν με τα βρώμικα εσώρουχα σε σακ βουαγιάζ και τα άφηναν να τα πλύνω. Έπρεπε να το κάνω προσεχτικά, επιμελώς, αλλά και γρήγορα.
Αυτή τη δουλειά την έκανα στην μπανιέρα της κοινής τουαλέτας. Έπρεπε να είμαι εκεί γιατί έδιναν ξεχωριστή σημασία έδιναν στην κοινή τουαλέτα. Έπρεπε να την καθαρίζω κάθε φορά που τη χρησιμοποιούσαν. Εκεί τα πράγματα ήταν πιο ιδιαίτερα. Μόλις κάποια από τις κοπέλες έμπαινε στην τουαλέτα παρατούσα ότι έκανα και έστρεφα την προσοχή μου σε Αυτήν. Έπρεπε να τις κατεβάσω το εσώρουχο και να περιμένω γονατιστός μπροστά της όση ώρα έκανε ό,τι έκανε, φιλώντας τα παπούτσια της. Όταν τελείωνε, αν είχε απλώς κατουρήσει, τις έδινα χαρτί να σκουπιστεί. Μετά το χαρτί κατέληγε στο στόμα μου. Αλλά η Κυρία Άντζελα ήθελε εγώ να τη σκουπίζω με τη γλώσσα μου. «Έλα μαλάκα, σε προτιμώ από το κωλόχαρτο, είναι πιο τρυφερή η γλώσσα σου», μου έλεγε γελώντας. Φυσικά αυτό έκανα. Άρχιζα να γλείφω τα κατουρλιά από το λαχταριστό μουνάκι της, με χαρά και αφοσίωση.
Αλλά αν κάποια κοπέλα είχε χέσει τα πράγματα γίνονταν πιο σύνθετα. Έπρεπε πρώτα να τη σκουπίσω καλά με μωρομάντιλα κι έπειτα να πλύνω τον κώλο της με το χέρι μου, με νερό και σαπούνι. Στο τέλος, έπρεπε να αποδείξω ότι έκανα καλή δουλειά με την καθαριότητά τους, γλείφοντας τον κώλο τους.
Γενικά όλη τη μέρα ήμουν στο τρέξιμο. «Μαλάκα έλα εδώ γλείψε μου τις γόβες», «μαλάκα φίλα μου τα πόδια», «μαλάκα τρίψε μου τα πόδια», «μαλάκα έλα να κατουρήσω στο στόμα σου γιατί βαριέμαι να πάω μέσα», «μαλάκα έλα εδώ καθάρισε τις μπότες μου», «μαλάκα πήγαινε να μου πάρεις τσιγάρα», «μαλάκα κάνε τον καραγκιόζη να γελάσω».
Άλλες φορές ήθελαν απλώς να με γαμήσουν. «Μαλάκα πήγαινε και στήσου στον καναπέ και κατέβασε την κιλότα σου», μου είπε η Μπέτυ το πρώτο βράδυ. Ξέχασα να σα πως ότι στο studio κυκλοφορούσα γυμνός, φορώντας μόνο μια φτηνιάρικη γυναικεία κιλότα της λαϊκής, από αυτές που αγοράζεις δέκα με ένα ευρώ. Ήταν ένας ακόμα λόγος που γινόμουν περίγελος.
Πήγαινα λοιπόν, κατέβαζα την κιλότα, ανέβαινα στον καναπέ κι άνοιγα μόνος μου με τα χέρια μου τα κωλομέρια μου. Περίμενα εκεί μέχρι να αποφασίσει η Μπέτυ να έρθει. Στο μεταξύ η Μπέτυ είχε πιάσει ψιλή κουβέντα στο τηλέφωνο κι εγώ περίμενα σε αυτή τη στάση κάνα τέταρτο.
Τελικά ήρθε και ξεκίνησε να μου βάζει τον πρώτο δονητή, ένα μικρό για να με ανοίξει. Όσο πέρναγε η ώρα γινόταν ολοένα και πιο βίαιη καθώς τα σκαμπίλια στον κώλο μου πλήθαιναν. Στη συνέχεια μου έβαλε έναν μεγαλύτερο δονητή και στο τέλος φόρεσε το στραπόν με τις μεγάλες διαστάσεις και μιλώντας μου πρόστυχα πήρε θέση πίσω μου. Μου τον έμπηξε βίαια κι άρχισε να με σκίζει, ενώ εγώ βογκούσα από καύλα αλλά και από τον πόνο. Στη συνέχεια με γύρισε ανάσκελα και με γάμησε βαθιά σαν πουτάνα, ενώ με έφτυνε και με χαστούκιζε διαρκώς. Φυσικά, τον κώλο μου τον περιποιούνταν στη διάρκεια της μέρας όλα τα κορίτσια.
Έτσι ήταν όλη μέρα. Και το βράδυ δεν ήταν σίγουρο ότι θα με αφήσουν να κοιμηθώ –φυσικά ούτε κατά διάνοια δε μπορούσα να το ζητήσω. Αν ήθελαν μου έλεγαν απλώς, «τσακίσου πήγαινε να κοιμηθείς, χάσου από τα μάτια μας». Το «κρεβάτι» μου ήταν μέσα στη μπανιέρα της τουαλέτας. Το πρώτο Σάββατο για να με ξυπνήσουν άνοιξαν απλώς το παγωμένο νερό πάνω μου, ξεκαρδισμένες στα γέλια.
Αυτά έκανα όλη μέρα κι όταν ερχόταν η Κυριακή το βράδυ στις δέκα ήμουν εξουθενωμένος αλλά και τόσο μα τόσο ενθουσιασμένος. Έφευγα σχεδόν στενοχωρημένος.
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο, όμως...
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου