Τα νεύρα μου είχαν γίνει σμπαράλια. Όλα άρχισαν από την στιγμή που ο άντρας μου αποφάσισε να βάλει αγγελία, σε μια εφημερίδα δωρεάν αγγελιών, για να πουλήσει το παλιό αυτοκίνητο. Θα μου πείτε κακό είναι αυτό; Καθόλου αν δεν μπερδευόταν το τηλέφωνο μας με το τηλέφωνο μιας άλλης αγγελίας!
Ναι… σωστά ακούσατε. Οι βλάκες της εφημερίδας ή ο δαίμων του τυπογραφείου όπως λένε αυτοί τις κοτσάνες που κάνουν, έβαλαν το τηλέφωνο μας σε μια ροζ αγγελία…
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την ημέρα λοιπόν που περιμέναμε να δημοσιευτεί η αγγελία για το αυτοκίνητο άρχισαν να μας παίρνουν διάφορα ύποπτα τηλεφωνήματα. Αρχικά νομίζαμε ότι κάποιος είχε πάρει λάθος αριθμό… Μετά όταν κάποιος ξαναπήρε τηλέφωνο και ζήτησε να του στείλουμε μια άγρια κοπέλα αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι κάποιος μας έκανε φάρσα… Όταν όμως τα τηλεφωνήματα άρχισαν να πληθαίνουν και δεν σταματούσαν ούτε το βράδυ καταλάβαμε ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε… Έτσι όταν την άλλη μέρα το πρωί αγοράσαμε την εφημερίδα και κοιτάξαμε για τις αγγελίες είδαμε ότι στην αγγελία μας υπήρχε άλλος αριθμός τηλεφώνου. Και κοιτώντας πιο προσεχτικά και τις άλλες αγγελίες είδαμε και το χειρότερο… Το τηλέφωνο μας είχε δημοσιευτεί σε άλλη αγγελία. Θα μου πείτε ότι αυτό δεν είναι και τόσο κακό… Δεν είναι και τόσο κακό φυσικά εκτός αν η αγγελία λέει:
«Πραγματοποιήστε όλες τις φαντασιώσεις σας. ’γρια καλλονή έρχεται στον χώρο σας για να κάνει πραγματικότητα κάθε φαντασίωση σας. Απόλυτη εχεμύθεια. Τηλέφωνο επικοινωνίας …»
Ναι σωστά καταλάβατε. Το τηλέφωνο επικοινωνίας ήταν το τηλέφωνο του σπιτιού μας. Φυσικά επικοινωνήσαμε αμέσως με την εφημερίδα που μετά από χίλια συγνώμη μας υποσχέθηκαν ότι το λάθος θα διορθωνόταν στην επόμενη έκδοση της εφημερίδας. Αλλά το κακό είχε γίνει… Διάφοροι άντρες έπαιρναν τηλέφωνο όλη την ημέρα και ζητούσαν την άγρια καλλονή…
Το τηλέφωνο χτυπούσε για ακόμα μια φορά. Το σήκωσα ελπίζοντας αυτή την φορά να ήθελαν εμένα και όχι κάποια γυναίκα για ραντεβού.
«Παρακαλώ» είπα προσπαθώντας να είμαι ήρεμη.
«Ναι… Παρακαλώ θα ήθελα να κλείσω ένα ραντεβού…» άκουσα από την άλλη άκρη της γραμμής.
“Γαμώτο όχι πάλι!” σκέφτηκα και πήγα να επαναλάβω την φράση που έλεγα όλη μέρα: “Λάθος κάνετε κύριε…” αλλά πριν προλάβω να πω οτιδήποτε αυτός με πρόλαβε… «Πρώτα να σας πω τι ακριβώς θέλω για να μου πείτε αν γίνεται…» είπε.
«Μάλιστα…» είπα εγώ απορώντας και η ίδια γιατί δεν τον ξεφορτωνόμουνα αμέσως.
«Λοιπόν… Θα ήθελα να έρθει μια όμορφη κοπέλα, και μόλις φυσικά την εγκρίνω να με δέσει με χειροπέδες στο κρεβάτι και να μου κάνει άγριο σεξ… Θέλω κάτι άγριο χωρίς όμως να φτάσουμε σε ακρότητες… Γίνετε αυτό;»
«Να σας δέσει;» ρώτησα σαν χαζή.
«Ναι… είναι μια φαντασίωση που έχω εδώ και καιρό… Δεν με νοιάζει πόσο θα κοστίσει…» είπε.
«Και για πότε το θέλετε;» ρώτησα χωρίς να το σκεφτώ.
«Για αύριο το απόγευμα στις 6 αν γίνετε. Λέγομαι Ανδρέας Κ… και η διεύθυνση μου είναι…»
Σημείωσα την διεύθυνση χωρίς να σκεφτώ ότι δεν την χρειαζόμουνα…
«Και κάτι άλλο… χειροπέδες και ότι άλλο χρειαστεί το έχω εγώ… η κοπέλα δεν χρειάζεται να φέρει τίποτα μαζί της…» είπε αυτός.
«Εντάξει κύριε… Αύριο στις 8 θα έρθει κάποια κοπέλα στο σπίτι σας» είπα με ύφος επαγγελματία…
Έκλεισα το τηλέφωνο αναστατωμένη. Αυτός ο άντρας μόλις μου είχε ζητήσει μια κοπέλα για να πραγματοποιήσει μια από τις πιο έντονες φαντασιώσεις μου… Μια φαντασίωση που είχα από μικρή αλλά δεν τολμούσα να πραγματοποιήσω…
Από εκείνη την στιγμή δεν μπόρεσα να ηρεμίσω. Ήταν σαν να άκουγα συνέχεια την φωνή του άντρα να μου περιγράφει την φαντασίωση του… την φαντασίωση μου…
Την άλλη μέρα από την ώρα που ξύπνησα μια ιδέα άρχισε να με βασανίζει. Μια ιδέα που δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου με τίποτα…
Το τηλέφωνο διέκοψε τις σκέψεις μου. Το σήκωσα αφηρημένη.
«Παρακαλώ;» είπα.
«Έλα Μαιρούλα…» άκουσα να μου λέει ο άντρας μου.
«Έλα…» είπα.
«Σήμερα θα αργήσω να γυρίσω. Θα βγω με έναν παλιό φίλο για να συζητήσουμε για μια συνεργασία. Τον κάλεσα και στο σπίτι για να του κάνουμε το τραπέζι μεθαύριο. Κοίτα να ετοιμάσεις κάτι…» είπε.
«Εντάξει… Τι ώρα θα γυρίσεις;»
«Μάλλον μετά τις 12. Μη με περιμένεις… Πέσε μόνη σου για ύπνο…»
«ΟΚ… Φιλάκια» είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.
Κοίταξα το ρολόι. Ήταν σχεδόν 7 η ώρα. Χωρίς να το σκεφτώ μπήκα και έκανα ένα μπάνιο και μετά έβαλα τα πιο σέξι μαύρα εσώρουχα που είχα και ένα εφαρμοστό μαύρο φουστάνι…
Στις 8 η ώρα χτυπούσα το κουδούνι του διαμερίσματος που μου είχε πει την προηγούμενη μέρα στο τηλέφωνο.
“Θεέ μου… τι κάνω εδώ;” σκέφτηκα περιμένοντας να μου ανοίξει και γύρισα για να φύγω συνειδητοποιώντας τι πήγαινα να κάνω. Εκείνη την στιγμή όμως η πόρτα άνοιξε και είδα έναν γοητευτικό άντρα να με κοιτάει.
«Ο κύριος Ανδρέας Κ…;» ρώτησα καταλαβαίνοντας ότι τώρα ήταν αργά για να φύγω.
«Ο ίδιος… εσείς είστε η κοπέλα από την αγγελία;» ρώτησε αυτός.
«Μάλιστα… να περάσω;»
«Φυσικά…» είπε αυτός κοιτώντας με, με θαυμασμό.
Πέρασα μέσα και με οδήγησε προς την κρεβατοκάμαρα. Τα πατζούρια ήταν κλειστά και το δωμάτιο φωτιζόταν από ένα πορτατίφ. Είδα ένα μεγάλο σιδερένιο κρεβάτι και δυο ζευγάρια χειροπέδες στο κομοδίνο. Δίπλα στις χειροπέδες πρόσεξα δύο κουτάκια με προφυλακτικά.
Τον είδα να με κοιτάει συνέχεια και κατάλαβα ότι είχε έρθει η ώρα να δράσω…
«Ξάπλωσε» είπα με σταθερή φωνή και αυτός υπάκουσε. Εγώ πήρα το ένα ζευγάρι χειροπέδες και το πέρασα στο χέρι του και έπιασα την άλλη μεριά στο σίδερο του κρεβατιού. Έκανα το ίδιο με το άλλο ζευγάρι έχοντας τον τώρα δεμένο εκεί… ακινητοποιημένο…
Μετά άρχισα να τον γδύνω… Πρώτα το παντελόνι… μετά το μποξεράκι…
Πρόσεξα ότι η πούτσα του είχε αρχίσει να καυλώνει. Με μια κίνηση έσκισα το μπλουζάκι του καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορούσα να του το βγάλω αλλιώς έτσι δεμένο που τον είχα.
Μετά άρχισα να γδύνομαι και εγώ. Έβγαλα το φουστάνι και μένοντας μόνο με τα εσώρουχα ανέβηκα πάνω του καβαλώντας τον και άρχισα να τον χαϊδεύω και να τον φιλάω στο στήθος. Έγλειφα το στήθος του… τις ρόγες του… κατεβαίνοντας προς τα κάτω… Έφτασα στα αρχίδια του και άρχισα να τα γλύφω και αυτά… να τα πιπιλάω ένα ένα… Τον άκουσα να βογκάει και κατάλαβα ότι του άρεσε. Τότε σηκώθηκα και έβγαλα το σουτιέν μου και μετά το κιλοτάκι.
«Έλα… δείξε μου το μουνάκι σου καύλα μου…» τον άκουσα να μου λέει με βραχνή φωνή. Εγώ καβαλώντας τον με το μουνάκι μου προς το πρόσωπο του και το κεφάλι μου προς τον πούτσο του άνοιξα τα πόδια μου μπροστά στα μάτια του δείχνοντας του το μουνάκι μου. Βάζοντας το χέρι μου το άνοιξα με τα δάχτυλά μου για να το δει καλύτερα ακούγοντας τον να βγάζει ένα βογκητό και βλέποντας την πούτσα του εντελώς καυλωμένη. Απλώνοντας το χέρι μου έπιασα απαλά την πούτσα του χαϊδεύοντας την, ακούγοντας τον να βογκάει πιο δυνατά. Τότε εγώ κάθισα πάνω στο στήθος του τρίβοντας το μουνάκι μου πάνω του και βάζοντας το δάχτυλο μου στο στόμα το σάλιωσα και άρχισα να αγγίζω απαλά το κεφαλάκι της πούτσας του. Μετά γλύφοντας πάλι το δάχτυλο ανασηκώθηκα λιγάκι και μπροστά στα μάτια του άρχισα να χαϊδεύω το μουνάκι μου… να το τρίβω… ενώ σκύβοντας μπροστά άρχισα να γλύφω το κεφαλάκι της πούτσας του. Βγάζοντας το δάχτυλο από το μουνάκι μου το κατεύθυνα σιγά σιγά προς την κωλοτρυπίδα και άρχισα να το πιέζω μέσα γλύφοντας συνέχεια την πούτσα του. Βγάζοντας ένα βογκητό άρχισα να χώνω το δάχτυλο μέχρι που το έβαλα όλο μέσα ενώ ταυτόχρονα έβαζα την πούτσα του πιο βαθιά στο στόμα μου. ’ρχισα να την βάζω και να την βγάζω από το στόμα μου στον ίδιο ρυθμό με το δάχτυλο όλο και πιο γρήγορα ακούγοντας τον να βογκάει όλο και πιο δυνατά…
Τέτοια καύλα είχα χρόνια να νιώσω. Ήθελα να νιώσω αυτή την πούτσα μέσα μου… Σηκώθηκα και παίρνοντας το προφυλακτικό από το κομοδίνο του το φόρεσα. Μετά γυρίζοντας προς το μέρος του κάθισα πάνω στην καυλωμένη πούτσα του και άρχισα να κινούμε πάνω κάτω όλο και πιο γρήγορα… όλο και πιο δυνατά ενώ βογκούσαμε και οι δύο δυνατά μέχρι που χύσαμε…
«Λοιπόν; Είσαστε ευχαριστημένος;» ρώτησα βγάζοντας του τις χειροπέδες.
«Ναι… είσαι καλή στο κρεβάτι αλλά… δεν ήσουν και πολύ άγρια…» είπε αυτός.
«Συγνώμη αν σας απογοήτευσα κύριε…», είπα συνειδητοποιώντας ότι είχε δίκιο, «καλύτερα να πηγαίνω…»
«Όχι μη φεύγεις ακόμα…» είπε αυτός και με έπιασε από τον καρπό τραβώντας με.
«Αφήστε με… τι θέλετε;» φώναξα εγώ.
«Σκάσε… θα κάνεις ότι σου πω» είπε αγριεμένος.
«Μάλιστα» είπα εγώ φοβισμένη από την αντίδραση του. Με τράβηξε απότομα από το χέρι και μου έβαλε τις χειροπέδες, που ήταν ακόμα πιασμένες στο σίδερο του κρεβατιού, στο αριστερό χέρι. Το άλλο το άφησε ελεύθερο…
«Λοιπόν… αφού δεν μπόρεσες να γίνεις η αφέντρα μου θα γίνεις η σκλάβα μου…» είπε αυταρχικά.
«Μα…» πήγα να πω και αυτός μου έδωσε ένα χαστούκι.
«Σκασμός! Θα μιλάς μόνο όταν σου δίνω την άδεια και θα κάνεις ότι σου λέω» είπε αγριεμένος.
«Μάλιστα…» ψιθύρισα.
«Τι είπες; Δεν σε άκουσα!» είπε αυτός σηκώνοντας το χέρι του έτοιμος να μου δώσει και άλλο χαστούκι.
«Μάλιστα…» είπα δυνατά.
«Από εδώ και πέρα θα με λες Κύριε ή Αφέντη μου!» φώναξε αυτός.
«Μάλιστα Κύριε» είπα τρομαγμένη.
«Λοιπόν κούκλα μου… ’νοιξε τώρα τα πόδια σου όσο μπορείς…» είπε και εγώ υπάκουσα.
«Ωραία…», συνέχισε αυτός, «τώρα βάλε το χέρι σου στο μουνί σου και μαλακίσου…»
«Μα… δεν μπορώ να το κάνω αυτό…» είπα δειλά.
«Τι είπες;» είπε αυτός και μου έδωσε ένα δυνατό χαστούκι, «Λοιπόν; Θα το κάνεις τώρα ή να φέρω και την ζώνη;» συνέχισε.
«Θα το κάνω…» είπα εγώ κλαίγοντας.
«Δεν άκουσα καλά… τι είπες;»
«Θα το κάνω Αφέντη μου…» είπα εγώ και έβαλα το χέρι μου στο μουνάκι μου κλαίγοντας.
«Σταμάτα τις κλάψες και άρχισε να μαλακίζεσαι» είπε αυτός και εγώ υπάκουσα κοντεύοντας να πεθάνω από την ντροπή… Έβαλα το δάχτυλο μου μέσα στο μουνάκι μου και άρχισα να το τρίβω όπως είχα ξανακάνει τόσες φορές μόνη μου. Το μουνί μου ήταν υγρό από πριν και γρήγορα άρχισε να ερεθίζεται. Εγώ όμως παρόλο που ένοιωθα την καύλα να με κυριεύει παρακαλούσα μέσα μου να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Ένοιωθα ότι εξευτελιζόμουν μπροστά στα μάτια ενός άγνωστου που με παρακολουθούσε να τρίβω το μουνάκι μου άγρια… ταυτόχρονα όμως αυτό με καύλωνε ακόμα περισσότερο…
«Φτάνει… σταμάτα τώρα…» μου είπε ξαφνικά.
«Όχι ακόμα… θα χύσω σε λίγο…» βόγκηξα νιώθοντας ότι από στιγμή σε στιγμή θα έχυνα.
«Είπα σταμάτα!» φώναξε αυτός.
«Μάλιστα Κύριε…» είπα βγάζοντας το χέρι μου από το μουνί μου.
«Δεν είσαι εδώ για να χύσεις… Μια πουτάνα είσαι… η πουτάνα μου…» είπε αυτός άγρια.
«Μάλιστα Κύριε» είπα.
«Τι είσαι είπαμε;» ρώτησε αυτός.
«Είμαι μια πουτάνα» ψιθύρισα.
«Πιο δυνατά», φώναξε αυτός, «Τι είσαι;»
«Είμαι η πουτάνα σου» φώναξα.
«Σου; Σου επέτρεψα εγώ να μου μιλάς στον ενικό;» είπε αγριεμένος και με πλησίασε με απειλητικό ύφος. Με μια απότομη κίνηση με γύρισε μπρούμυτα και πριν προλάβω να καταλάβω τι γινότανε ένιωσα την παλάμη του να πέφτει με δύναμη στο κωλαράκι μου. Έβγαλα μια στριγκλιά πόνου και αμέσως ένοιωσα άλλη μια δυνατή ξυλιά στο κωλαράκι μου.
«Μηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη» φώναξα δακρύζοντας από πόνο.
«Τι είπαμε ότι είσαι;» φώναξε αυτός δίνοντας μου άλλη μια.
«Είμαι η πουτάνα σας αφέντη μου» είπα βογκώντας και τον ένοιωσα να σταματάει τις ξυλιές.
«Ωραία… Κάτσε τώρα στα τέσσερα…» είπε και εγώ υπάκουσα. Αυτός ήρθε από πίσω μου και ένοιωσα την πούτσα του να ακουμπάει στο μουνάκι μου και σιγά σιγά να ανεβαίνει προς τα πάνω. Στην αρχή δεν καταλάβαινα τι πήγαινε να κάνει αλλά σε λίγο, όταν ένοιωσα την πούτσα του να ακουμπάει στην κωλοτρυπίδα μου, κατάλαβα τι ετοιμαζόταν να κάνει.
«Όχιιιιιιιιιι» φώναξα τρομοκρατημένη και πήγα να τραβηχτώ αλλά αυτός με ακινητοποίησε και με μια απότομη κίνηση έχωσε την άκρη της πούτσας του στην κωλοτρυπίδα μου κάνοντας με να βγάλω μια κραυγή πόνου. Καταλαβαίνοντας ότι τώρα πια δεν μπορούσα να ξεφύγω άρχισα να προσπαθώ να χαλαρώσω ενώ αυτός με μια ακόμα κίνηση χώθηκε ακόμα πιο βαθιά μέσα μου. Χωρίς να νοιαστεί καθόλου για τις κραυγές μου έχωσε με μια κίνηση ολόκληρη την πούτσα του μέσα μου και άρχισε σιγά σιγά να κινείται.
Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι ο πόνος είχε αρχίσει να ελαττώνεται και την θέση του έπαιρνε μια απίστευτη καύλα. Τώρα τον ένοιωθα να κινείτε όλο και πιο γρήγορα… όλο και πιο δυνατά… καυλώνοντας με όλο και περισσότερο. Δεν θυμάμαι πόση ώρα συνεχίστηκε αυτό μέχρι που άρχισα να χύνω πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά στην ζωή μου.
Κοιτάχτηκα για τελευταία φορά στον καθρέφτη και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι που με περίμεναν ο άντρας μου και ο φίλος του.
«Έλα επιτέλους βρε Μαίρη… έλα να σου γνωρίσω τον Ανδρέα…» είπε ο Κώστας μόλις μπήκα στο δωμάτιο.
«Συγνώμη που άργησα» είπα χαμογελώντας και κοίταξα προς το μέρος το Ανδρέα για να τον χαιρετίσω. Και τότε ήταν που έπαθα το σοκ της ζωής μου!
Απέναντι μου με κοίταγε, άναυδος και αυτός, ο άντρας που είχα γνωρίσει πριν δυο μέρες… Και όχι απλώς είχα γνωρίσει… είχα κάνει και άγριο σεξ μαζί του…
«Χάρηκα για την γνωριμία... » είπε αυτός χαμογελώντας αμήχανα.
«Και εγώ το ίδιο» είπα προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου.
Όταν μετά το φαΐ έφυγαν και οι δύο, για να πάνε με μια σημαντική συνάντηση με έναν πελάτη, ένοιωσα μια τεράστια ανακούφιση. Μάζεψα τα πιάτα και μετά μπήκα στην μπανιέρα για να χαλαρώσω και να σκεφτώ τι θα έκανα από εδώ και μπρος. Έβλεπα ολόκληρη την ζωή μου να καταστρέφετε για μια τρέλα… Τι θα γινόταν αν ο Ανδρέας τα έλεγε όλα στον άντρα μου;
Τις σκέψεις μου διέκοψε το χτύπημα του κουδουνιού. Βγήκα από την μπανιέρα και αφού τυλίχτηκα με μια πετσέτα έτρεξα να ανοίξω την πόρτα σίγουρη ότι θα ήταν ο Κώστας που είχε ξεχάσει για μια ακόμη φορά τα κλειδιά του. ’λλωστε ποιος άλλος μπορούσε να ήταν τέτοια ώρα;
Ανοίγοντας την πόρτα χωρίς καν να ρωτήσω ποιος ήταν έπαθα το δεύτερο σοκ… Αντί για τον άντρα μου είδα τον Ανδρέα να με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω χαμογελώντας. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν σχεδόν γυμνή μπροστά του… Ένοιωσα τα νερά να τρέχουν στα πόδια μου και έσφιξα αμήχανα την πετσέτα γύρω μου.
«Σου έχω πει πόσο όμορφη είσαι;» μου είπε μπαίνοντας μέσα.
«Τι κάνεις εδώ; Τρελάθηκες;» ρώτησα σχεδόν ουρλιάζοντας…
«Προχτές έφυγες ξαφνικά και ξέχασες να πάρεις αυτά…» μου είπε δίνοντας μου ένα μάτσο από ευρώ.
«Δεν χρειάζεται… κράτα τα…» είπα νευριασμένη.
«Από πότε οι πουτάνες δεν δέχονται χρήματα;» ρώτησε αυτός ειρωνικά.
«Δεν είμαι πουτάνα!» είπα άγρια.
«Για μένα είσαι πάντα η πουτάνα μου…» είπε αυτός και με αγκάλιασε βίαια.
«Όχι… σταμάτα… θα έρθει ο Κώστας…» είπα προσπαθώντας να του ξεφύγω.
«Μην φοβάσαι… θα αργήσει να γυρίσει…» μου είπε γυρνώντας με, με μια κίνηση, και ρίχνοντας με μπρούμυτα στην πλάτη του καναπέ. Με ακινητοποίησε εκεί σηκώνοντας την πετσέτα μέχρι την μέση μου ενώ με το άλλο του χέρι ξεκούμπωνε το παντελόνι του…
«Σταμάτα!» φώναξα προσπαθώντας να ξεφύγω αλλά αυτός μου άνοιξε με μια κίνηση τα πόδια και χώθηκε απότομα ολόκληρος μέσα μου… Βγάζοντας μια κραυγή τον ένοιωσα να κινείται μέσα μου δυνατά…
Δεν είμαι σίγουρη για πόση ώρα με γάμαγε έτσι… Για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι για την καύλα που είχα αρχίσει να νιώθω από τις πρώτες κιόλας κινήσεις του μέχρι που χύσαμε και οι δύο βογκώντας δυνατά.
«Που είναι ο Κώστας;» τον ρώτησα όταν συνήλθαμε και κάτσαμε στον καναπέ.
«Όπου ήταν και προχτές που σου είπε ότι θα βγαίναμε μαζί…» είπε αυτός χαμογελώντας μου πονηρά. Τότε μόνο θυμήθηκα ότι την ημέρα που είχα πάει να τον συναντήσω ο Κώστας υποτίθεται ότι ήταν μαζί του…
«Έχει γκόμενα;» ρώτησα ξαφνιασμένη.
«Φυσικά… αλλά αυτό μας βολεύει μωρό μου… θα μπορούμε να συναντιόμαστε άνετα όταν αυτός ξενοπηδάει…» είπε και με αγκάλιασε. Αυτή την φορά δεν αντιστάθηκα καθόλου.
“Γιατί όχι;” σκέφτηκα και αφέθηκα στην αγκαλιά του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου