Ήταν βράδυ. Ήμασταν κάπου ψηλά και είχαμε την Αθήνα πιάτο. Είχαμε ανέβει με το αμάξι μου και είχαμε παρκάρει στην άκρη, τόσο άκρη που ενώ καθόμασταν στο καπό, τα πόδια μας ακουμπούσαν στο πεζούλι που υπήρχε για να κάθεται ο κόσμος. Ήταν ένα ανοιξιάτικο βράδυ, είχε δροσιά και λίγο αεράκι μετά από μια ζεστή μέρα, κάτι που φαινόταν κι από τη φουστίτσα που φορούσες. Περιέργως ήμασταν μόνοι μας και είχαμε όλη τη θέα για πάρτη μας. Μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων, για τις οικογένειες μας, για τις δουλειές μας, τις υποχρεώσεις μας και είχαμε δύο μπίρες μαζί μας από τις οποίες πότε πότε πίναμε καμία γουλιά. Ξαφνικά κοιταζόμαστε στα μάτια.
- Άντε γαμήσου σου λέω.
Πριν καλά καταλάβεις τι άκουσες έχω χιμήξει πάνω σου και σε φιλάω. Ανταποκρίνεσαι αυτόματα. Οι γλώσσες μας χορεύουν, παλεύουν να επιβληθούν η μια στην άλλη. Σταματάω για να πάρω ανάσα και με σπρώχνεις μακριά σου.
- Μικρέ, άσε τις μαλακίες… μου λες.
Σε αρπάζω από το μαλλί. Η ματιά σου κατευθείαν θολώνει. Πάω να σε φιλήσω. Ψιθυρίζεις μη. Σου ρίχνω μια σφαλιάρα στο μάγουλο, απαλή, αλλά σίγουρα όχι χάδι. Ορμάω πάλι πάνω σου και αυτή τη φορά με αφήνεις. Σε ξαπλώνω στο καπό και τώρα είσαι εσύ αυτή που βάζεις τα χέρια σου ανάμεσα στα μαλλιά μου και με τραβάς με μανία. Με μια κίνηση σηκώνω μπλούζα και σουτιέν και ορμάω στα στήθη σου. Οι ρώγες σου είναι ήδη σηκωμένες. Δαγκώνω, φιλάω, γλείφω. Το μυαλό σου σκέφτεται, δεν πρέπει να τον αφήνω να το κάνει αυτό. Και σίγουρα όχι εδώ που μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή κάποιος και να μας δει. Προσπαθείς να μιλήσεις αλλά τα κύματα ηδονής που έρχονται από τις ρώγες σου στον εγκέφαλό σου έχουν φέρει μια ομίχλη στη σκέψη σου και αφήνεσαι. Το δεξί μου χέρι κατεβαίνει χαμηλά και σηκώνει σιγά σιγά τη φουστίτσα σου προς τα πάνω. Από το στόμα σου ανάμεσα σε αναστεναγμούς και μικρές κραυγές ακούγεται ένα αδύναμο μη. Αλλά το κορμί σου ξέρει τι θέλει και δεν υπακούει. Σηκώνεις λίγο το κωλαράκι σου για να με διευκολύνεις.
Το εσώρουχο σου υπέροχο και καλόγουστο όπως πάντα. Μαύρο, δαντελωτό και μούσκεμα. Παίζω λίγο μαζί σου και πλέον τα νεύρα σου είναι στην τσίτα. Οι ρώγες σου στο στόμα μου, το μουνάκι σου στο χέρι μου, ο δροσερός αέρας, ο φόβος μη μας δει κανείς. Το κορμί σου φωνάζει πόθος. Βάζω το χέρι μου μέσα από το εσώρουχο και παίζω με την κλειτορίδα σου. Αυτό ήταν. Πλήρης παράδοση. Κλείνεις τα μάτια και αφήνεσαι. Βάζω ένα δάχτυλο μέσα σου. Αναστενάζεις. Και μετά ένα ακόμα. Σε γαμάω με τα δάχτυλα μου ενώ ο αντίχειρας μου παιδεύει την κλειτορίδα σου. Πλέον τα χέρια σου καλύπτουν το στόμα σου για να μην ακούγονται οι φωνές σου. Νομίζεις πάνω στην καύλα σου ότι από το σημείο που είμαστε αν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο μπορεί να μας ακούσει όλη η Αθήνα. Και μπορεί να έχεις και δίκιο.
Το μουνάκι σου κατεβάζει πλέον υγρά ατελείωτα πλημμυρίζοντας το χέρι μου. Το νιώθω να συσπάται και ταυτόχρονα σε βλέπω που αρχίζεις να χτυπιέσαι πάνω στο καπό. Χύνω ρε καργιόλη μου φωνάζεις. Κι εγώ δε σταματάω. Είναι απίστευτο το πόσο όμορφη φαίνεσαι κάτω από το φως του φεγγαριού έτσι όπως χάνεις τον εαυτό σου ενώ ο οργασμός σου κορυφώνεται. Φέρνω το δάχτυλα μου στα χείλη μου και γεύομαι τα χύσια σου. Πάντα με τρέλαινε η γεύση σου. Ορμάς στα χείλη μου και με φιλάς. Το χέρι σου κατεβαίνει στο καβάλο μου. Νιώθεις ότι είμαι πέτρα για σένα. Αυτό που δεν ξέρεις είναι πως είμαι έτσι από τη στιγμή που βρεθήκαμε, 3 ώρες πίσω. Κατεβαίνεις από το αμάξι. Τα πόδια σου τρέμουν. Με κοιτάς.
- Έρχεσαι;
Κατεβαίνω τόσο γρήγορα που παραλίγο να πέσω. Χαμηλώνεις, μου κατεβάζεις τη φόρμα και ο πούτσος πετιέται έξω με ορμή και με σε χτυπάει στο πρόσωπο.
- Αχ αυτός ο πούτσος σου…
μου λες και τον βάζεις στο στόμα σου. Με γλείφεις και με παίζεις με τα χέρια σου. Βάζεις πίεση πάνω του όπως ξέρεις ότι μ’ αρέσει. Αυτή η περιστροφή των χεριών σου, η κίνηση της γλώσσας σου, μία στο κεφαλάκι και μία κατά μήκος με κάνουν να χάνω τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου. Πάντα με τρέλαινε ο τρόπος που με έγλειφες. Προσπαθείς να βάλεις όλο το καυλί μου στο στόμα σου και σχεδόν τα καταφέρνεις. Πνίγεσαι, τα μάτια σου δακρύζουν αλλά γουστάρεις. Η καύλα μου έχει φτάσει στο απροχώρητο. Θέλω να σε χύσω, αλλά θέλω το μουνάκι σου. Και αν τελειώσω τώρα, ίσως να μην είμαι αμέσως έτοιμος και ίσως προλάβεις να λογικευτείς. Δεν είμαι πια 20 χρονών όπως τότε που γνωριστήκαμε που πηδιόμασταν με τις ώρες κάθε μέρα. Και ας νιώθω τόσο κάθε φορά που βρισκόμαστε.
Σε σπρώχνω, σε σηκώνω και σε κολλάω στην πόρτα του αμαξιού. Μπαίνω μέσα σου και το μουνάκι σου για μια ακόμα φορά με υποδέχεται σα να είμαι ένα κομμάτι του παζλ που απλά έλειπε. Τυλίγεις τα πόδια σου γύρω από τη μέση μου και αφήνεσαι. Σπρώχνω λες και θέλω να βγω από την άλλη μεριά του αυτοκινήτου. Σε πηδάω άγρια όπως ξέρω ότι σ' αρέσει. Αλλά δεν φωνάζει κάνεις. Φιλιόμαστε σαν να μην υπάρχει αύριο. Τα κορμιά μας γαμιούνται, ζουν την καύλα τους, ψάχνουν ηδονή. Αλλά τα στόματα μας, οι ψυχές μας, οι καρδιές μας κάνουν έρωτα. Έτσι ήταν πάντα και έτσι θα είναι. Νιώθω το μουνάκι σου να με σφίγγει ακόμα παραπάνω και καταλαβαίνω τι έρχεται. Σταματάς να με φιλάς γιατί δεν αντέχεις άλλο πρέπει να φωνάξεις. Και φωνάζεις, κραυγάζεις!
- Χύνω ρε μαλακά, χύνω ρε γαμιόλη, χύνω πάνω στο καυλί σου σαν πουτάνα, πούστη, ξεφτιλισμένε…
Ακούω τα μπινελίκια σου και ανάβω περισσότερο. Πίστευα ότι ήταν αδύνατον, αλλά να που τελικά γίνεται. Είμαι κι εγώ έτοιμος και το καταλαβαίνεις. Πάντα το καταλάβαινες.
- Διψάω…
μου λες. Σε αφήνω κάτω και πέφτεις στα γόνατα. Εκεί πάνω στο μπετό δε σε νοιάζει. Θες το ποτό σου, θες τη δόση σου, θες να με στείλεις στην κορύφωση. Φέρνεις το στόμα σου στο ύψος του πούτσου μου και με κοιτάς στα μάτια.
- Γάμησε το!
Και μπαίνω. Με τα χέρια σου μου χαϊδεύεις τα αρχίδια πότε απαλά, πότε σκληρά. Ξέρεις ακριβώς τι να κάνεις και πότε. Πλέον σε γαμάω. Το στόμα σου είμαι απλά μια τρύπα για μένα. Έχω κλείσει τα μάτια και στο σκίζω. Νιώθω τα αρχίδια μου να αδειάζουν. Τελειώνω μέσα σου και συνεχίζεις να με ρουφάς. Χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, πλέον εγώ είμαι αυτός που δε μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του και βγάζει κραυγές ηδονής.
- Παρ’ τα μωρή καριόλα, πιες τα όλα, όλα δικά σου, για πάρτη σου.
Και εσύ τα πίνεις όλα. Δεν αφήνεις σταγόνα να πάει χαμένη. Αδειάζω μέσα σου. Με στραγγίζεις. Μαζί με τα χύσια μου νιώθω ότι περνάει μέσα σου και ένα ακόμα κομμάτι της ψυχής μου. Στηρίζομαι στο αμάξι γιατί η ένταση του οργασμού μου έχει κόψει τα πόδια. Σηκώνεσαι και με φιλάς.
- Λοιπόν κόβουμε τις μαλακίες ε; Τελευταία φορά. Αλήθεια.
- Ναι… σου λέω. Αλήθεια.
Ψέματα λεμέ και οι 2.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου