ερωτικές ιστορίες

ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ Οι ιστορίες ΔΕΝ είναι δικές μας...είναι απλά μια προσπάθεια να μαζέψουμε όσο γίνετε πιό πολλές ελληνικές ιστορίες μαζεμένες..Περιμένω ανυπόμονα τα σχόλιά σας... Καλή και... καυτή ανάγνωση..

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2022

Ατελείωτοι οργασμοί


 Θέλω το μουνάκι σου. Γουστάρω να στο γαμάω. Σου αρέσει; Ε; Σου αρέσει μωρή πουτάνα; Σου αρέσει να γαμιέσαι σα πουτάνα; Πονάς; Πόνα πιο πολύ!». Ίσως μια άλλη ώρα μια άλλη στιγμή να της μοιάζανε πολύ χυδαία, πολύ πρόστυχα, ή να ξενέρωνε.

Όμως τώρα, εδώ, αυτή τη στιγμή έκαναν το κόλπο της να υγραίνεται, ένιωθε το πούτσος του δυνατό να την πονάει. Της άρεσε αυτός ο πρωτόγνωρος πόνος. Συνήθως τον απέφευγε. Δεν ήθελε να την πονάνε. Ούτε οι δαγκωνιές ούτε οι ξυλιές την ερέθιζαν. Μια ζωή πολύ συμβατική με μικρά ευαίσθητα πάθη. Χωρίς μεγάλες εντάσεις και απότομες στάσεις. Χωρίς ιδιαίτερες αναταράξεις.

Μια βαθιά ερεθιστική κραυγή βγήκε πάλι από τα σωθικά της, χωρίς να μπορεί να την ελέγξει. Η ξυλιά του την πόνεσε και την ερέθισε συνάμα. Ένιωθε να είναι η τσούλα του και της άρεσε. Έπιασε τους γλουτούς του, τον τράβηξε με δύναμη μέσα της. Τον κοίταξε πρόστυχα, ερεθισμένα... -    «Γάμησε με πιο άγρια!!!»

Ένιωθε τον κόλπο της έτοιμο να εκραγεί. Τα υγρά της, την πλημμύρισαν. Ένιωθε τον πούτσο του να την σκίζει τόσο γλυκά και άγρια. Γρήγορα, αργά, σταθερά, αριστερά, δεξιά. Μερικές φορές έμπαινε μέσα και κουνιόταν ολόκληρος πάνω της. Ο πούτσος του έτριβε καυλωτικά το τράχηλο της, η κλειτορίδα της τριβόταν έντονα από την κίνηση του. Ερεθίζονταν, πρηζόταν, άνοιγε κι άλλο. Τον ήθελε, συνεχώς… το μυαλό της σταμάταγε, χανότανε. Πάει η έμπνευση της, δεν ήξερε τι άλλο να ζητήσει. Μόνο:

-    «Σκίστο μου! Γάμα το μουνί μου! Είμαι η πουτάνα σου! ναι!!!»

-    «Είσαι μωρή καριόλα! Είσαι πολύ καύλα…!!!»

Και όλο και πιο δυνατά έμπαινε μέσα της.

Έσφιγγε το στήθος της, το δάγκωνε μερικές φορές. Πιο πολύ την κράταγε δαγκωμένη από το λαιμό, σα να την ακινητοποιούσε. Την έκανε όλη δική του. Έπιανε σφιχτά τα κωλομέρια της και τα τράβαγε… την πόναγε. Σταμάτησαν για λίγο… την γύρισε στα τέσσερα. Ξίνισε λιγάκι. Πήγε να ξεκαυλώσει. Αυτή η στάση την πονούσε και δε της άρεσε ποτέ. Εδώ όμως δεν είχε επιλογή, δε της δόθηκε η ευκαιρία να σκεφτεί.

Γύρισε… μια-δυο δυνατές ξυλιές την ερέθισαν πάλι. Ένιωσε τον πούτσο του να την καρφώνει, να την σκίζει κυριολεκτικά. Παραξενεύτηκε αλλά σύντομα το ξέχασε και αφέθηκε. Δεν πόναγε άσχημα, αλλά ερεθιστικά, ήθελε τώρα να πονέσει. Της έπιασε τα μαλλιά, τα τράβηξε, την πόνεσε. Ερεθίστηκε κι άλλο. Τόσα χρόνια φαντασιωνόταν να την πηδάνε στα τέσσερα αλλά ποτέ δεν το ευχαριστήθηκε.

Ένιωσε να καυλώνει πιο πολύ… έβγαινε από μέσα της η πιο αναμενόμενη φαντασίωση. Ούτε κατάλαβε πως φώναζε τόσο δυνατά, πως τον έβριζε και του ζήταγε να την γαμάει πιο δυνατά.

Δε μπορούσε να κρατηθεί πια, άρχισε να καίγεται… ο πούτσος του την ταρακουνούσε… άρχισε να το μουνί της να χύνει. Ένας ατελείωτος οργασμός, μια πρωτόγνωρη εμπειρία, όλα μαζεμένα στο μυαλό της να μπερδεύονται και ταυτόχρονα να λύνονται. Μια έκσταση, μια σκοτοδίνη υπέροχη, η απόλυτη ηδονή διαπερνούσε και τάραζε κάθε κύτταρο της.

Δεν άντεχε άλλο… αφού τελείωσε τον σταμάτησε, γύρισε τον κοίταξε πρόστυχα, και έπιασε με τα απαλά της χέρια τον πούτσο του. Σπάνια το είχε κάνει και αυτό στην αρχή μόνο για τον ερεθισμό. Γονάτισε μπροστά του, και τον πήρε στο στόμα της. Ένιωσε τη γεύση του. Δε περίμενε ότι θα της αρέσει τόσο! Μύριζε τόσο ωραία, το απολάμβανε κάθε χιλιοστό του, που έβαζε στο στόμα της.

Τον ένιωθε να τελειώνει… άρχισε να τον παίζει γρήγορα ρουφώντας τον με μανία. Θα έκανε ότι δεν είχε ξανακάνει ποτέ, και ίσως να είναι και η τελευταία φορά. Αυτό σκέφτηκε. Άφησε το σπέρμα του να πέσει στο πρόσωπο της, στο στόμα της, στη γλώσσα της. Το δοκίμασε, της άρεσε…

Σκουπίστηκε και χαλάρωσε στην αγκαλιά του. Ένα χάδι στα μαλλιά της, στο γυμνό κορμί της, την χαλάρωσε, την κοίμισε. Τα όνειρα πλημμύρισαν τον τόπο όπως αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ο λογιστής μας και η βοηθός του

 Όταν η εταιρία μετακόμισε στο καινούριο κτίριο ήμουν όλο νεύρα. Κάθε μέρα έμπαίνα στο γραφείο μου μουτρωμένος. Τι χάλια ήταν αυτά, λες και ...