ερωτικές ιστορίες

ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ Οι ιστορίες ΔΕΝ είναι δικές μας...είναι απλά μια προσπάθεια να μαζέψουμε όσο γίνετε πιό πολλές ελληνικές ιστορίες μαζεμένες..Περιμένω ανυπόμονα τα σχόλιά σας... Καλή και... καυτή ανάγνωση..

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

Ο πρώην γκόμενος

Είναι μια όμορφη καλοκαιρινή βραδιά σε ένα γνωστό κυκλαδίτικο νησί. Κάνουμε τις διακοπές μας κι είναι η δεύτερη βραδιά μας εδώ.
Καθόμαστε σ’ ένα ήσυχο μπαράκι πίνοντας μπυρίτσες με τη Μαρίνα, τη γυναίκα μου. Είναι όπως πάντα πολύ όμορφη και ακόμα περισσότερο τώρα στις διακοπές. Φορά ένα κοντό μαύρο φορεματάκι με ραντάκια το οποίο όπως κάθεται αφήνει σε πλήρη θέα τα όμορφα πόδια της μέχρι ψηλά στα μπούτια. Ξέρω ότι από κάτω δε φορά τίποτα και αυτό με ερεθίζει πολύ.
Τα ξώφτερνα ψηλοτάκουνα παπούτσια τονίζουν τα υπέροχα πόδια της, με τα νύχια βαμμένα κόκκινα. Το σύνολο συμπληρώνει η αλυσιδίτσα που φορά στο δεξί της αστράγαλο. Από την πρώτη στιγμή που φτάσαμε στο νησί η καύλα μας ήταν μεγάλη και δεν χορταίνουμε ο ένας τον άλλο. Κάνουμε σχέδια και ανταλλάσσουμε ιδέες για το πώς θα περάσουμε καυλιάρικα τις διακοπές μας.
Η ώρα περνά ευχάριστα με κουβεντούλα και χαδάκια όσο μας παίρνει, κάτω από το τραπέζι. Κάποια στιγμή εκείνη μένει σιωπηλή και καρφώνει το βλέμμα της κάπου. Ακολουθώντας το βλέμμα της βλέπω ότι κοιτά δυο άντρες γύρω στα 45 που κάθονται και κουβεντιάζουν στο μπαρ.
-«Είδες κανένα γνωστό αγάπη μου;» τη ρωτάω.
-«Ναι μωρό μου…» μου λέει ενώ παρατηρώ ένα ελαφρό κοκκίνισμα και μια αμηχανία πάνω της.
-«Ποιος είναι;»
-«Ένας παλιός γνωστός…»
-«Μόνο γνωστός;…» τη ρωτάω κοιτώντας την ερευνητικά.
Εκείνη γυρνά προς το μέρος μου φανερά κοκκινισμένη τώρα, με κοιτά λίγο στα μάτια και μετά μου λέει χαμηλώνοντας το βλέμμα:
-«Ξέρεις… Ξέρεις ποιος είναι αυτός;…»
-«Ποιος από τους δύο;»
-«Ο μελαχρινός με το μούσι…»
-«Ποιος είναι μανάρι μου;…»
-«Είναι ο πρώτος μου γκόμενος…»
Μια σιωπηλή αμηχανία πέφτει για λίγο ανάμεσά μας, όταν τελικά τη ρωτάω:
-«Εννοείς ότι είναι αυτός ο 35άρης που σε ξεπαρθένιασε σ’ εκείνο το πάρτι που μου έχεις πει;…»
-«Ναι… Ο Μιχάλης…»
-«Χμμ… Ενδιαφέρον…»
-«Τι εννοείς μωρό μου;»
-«Τίποτα συγκεκριμένο… Απλά δυο μέρες τώρα σκεφτόμαστε διάφορα να κάνουμε στις διακοπές μας… Δεν ξέρω…»
-«Τελικά έχεις πολύ βρώμικο μυαλό… Πιστεύεις ότι θα μπορούσαμε;…»
-«Αυτό δεν εξαρτάται από μένα. Εσύ τι λες;»
Εκείνη κοιτά ξανά τους δύο άντρες και μένει για λίγο σκεφτική. Ύστερα γυρνά προς το μέρος μου:
-«Μμμμ… Δεν ξέρω… Οι αναμνήσεις είναι όμορφες, αλλά δεν ξέρω… Μετά από τόσο καιρό…»
-«Αυτό είναι κάτι που μπορείς να το δεις στην πορεία… Δεν χάνεις κάτι αν προσπαθήσεις… Αν βέβαια το θέλεις…»
-«Εσύ το θέλεις μαναράκι μου;…» μου λέει σκύβοντας προς το μέρος μου και δίνοντάς μου ένα φιλί.
-«Το ξέρεις ότι μ’ αρέσει να σε βλέπω μωρό μου… Άλλωστε η ιδέα και μόνο να σε δω με τον άντρα που σε πήρε πρώτη φορά είναι κάτι παραπάνω από ερεθιστική…»
Βάζει τα χέρια της στον καβάλο μου και πιάνει τον καυλωμένο πούτσο μου πάνω από το παντελόνι.
-«Το βλέπω μανάρι μου… Έχεις αρχίσει να καυλώνεις…»
-«Εδώ και ώρα μωρό μου, πολύ πριν δεις τον πρώην σου… Σίγουρα όμως αυτό βοήθησε λίγο παραπάνω…» της λέω και την παίρνω στη αγκαλιά μου και της δίνω ένα καυτό φιλί.
-«Εντάξει καυλιάρη μου… Πάω…» λέει και σηκώνεται από το τραπέζι κατευθυνόμενη προς το μέρος τους.
Την παρακολουθώ από μακριά να πλησιάζει τους δύο άντρες και να συζητά μαζί τους. Κάποια στιγμή κοιτάζουν όλοι προς το μέρος μου και με χαιρετούν. Εγώ ανταποδίδω το χαιρετισμό και περιμένω.
Συζητούν για λίγο και στη συνέχεια έρχονται όλοι μαζί στο τραπέζι μας.
-«Πέτρο να σου γνωρίσω τον Μιχάλη και το φίλο του τον Κυριάκο. Από δω ο άντρας μου ο Πέτρος» λέει η γυναίκα μου κάνοντας τις συστάσεις.
-«Χάρηκα πολύ παιδιά… Καθίστε…» λέω εγώ προσκαλώντας τους.
Ο πρώην της είναι μελαχρινός με μούσι, σχετικά ψηλός και καλοφτιαγμένος. Ο φίλος του είναι πιο κοντός, χοντρούλης με καραφλίτσα.
Καθόμαστε όλοι μαζί και πιάνουμε την κουβέντα για το νησί, τις διακοπές, πώς περνάμε κλπ. Αυτοί μας λένε ότι έχουν έρθει οικογενειακώς με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, ότι έχουν νοικιάσει ένα μεγάλο σπίτι στην άλλη μεριά του νησιού και οι γυναίκες τους δεν είχαν όρεξη να βγουν απόψε. Στην πραγματικότητα μας λένε προτιμούν να είναι όλη τη μέρα στη θάλασσα και δε γουστάρουν πολύ το έξω. Έτσι αυτοί βγαίνουν μόνοι τους. Μας λένε επίσης ότι έρχονται στο νησί τα τελευταία 5 χρόνια για ένα μήνα και τους αρέσει να πηγαίνουν για ψάρεμα με ένα μικρό καΐκι που νοικιάζουν και οδηγεί ο Κυριάκος.
Μετά από κάμποση ώρα και αρκετά ποτά φεύγουμε από το μπαράκι και πηγαίνουμε όλοι μαζί σε ένα μεγαλύτερο κλαμπ. Το μαγαζί είναι γεμάτο και βρίσκουμε με δυσκολία θέση στο μπαρ. Στριμωγμένοι πίνουμε τα ποτά μας και τα σφηνάκια μας προσπαθώντας να κουβεντιάσουμε μέσα στο θόρυβο. Η Μαρίνα λικνίζεται στο ρυθμό της μουσικής και κουβεντιάζει με τον πρώην της γέρνοντας πάνω του ενώ εκείνος την αγκαλιάζει από τη μέση. Εγώ την περισσότερη ώρα τους παρακολουθώ σιωπηλά ενώ το ίδιο κάνει και την περισσότερη ώρα ο φίλος του που κάθεται δίπλα μου.
Κάποια στιγμή οι δύο φίλοι μας λένε ότι πρέπει να φύγουν γιατί έχουν αργήσει. Μας ρωτάνε αν μπορούμε να ξανασυναντηθούμε και μας προσκαλούν για μια βόλτα με το καΐκι. Εμείς τους καληνυχτίζουμε ανταλλάσσοντας τηλέφωνα και εκείνοι φεύγουν. Μένουμε οι δυο μας, ελαφρώς απογοητευμένοι αλλά πολύ καυλωμένοι. Δεν μένουμε πολύ ακόμα και φεύγουμε κι εμείς για το δωμάτιό μας.
Με το που κλείνουμε την πόρτα του δωματίου, πέφτω πάνω της, τη στήνω με την πλάτη στον τοίχο και αρχίζω να τη φιλάω άγρια από καύλα ενώ χώνω το χέρι μου κάτω από το φορεματάκι της πιάνοντας το ξυρισμένο της μουνί που στάζει από τα υγρά της.
-«Μμμμ… Καύλωσες πολύ πουτανάκι μου…» της λέω.
-«Ναι αγόρι μου… Κι εσύ το ίδιο μωρό μου…» μου απαντά χουφτώνοντας τον πούτσο μου.
-«Μ’ έκανες κάγκελο με το φέρσιμό σου μανάρι μου…»
Βγάζω έξω τον πούτσο μου και πιάνοντάς τη από τα κωλομέρια τη σηκώνω και την καρφώνω με τη μία πάνω μου. Αρχίζουμε ένα άγριο πήδημα στα όρθια γεμάτοι καύλα.
-«Είσαι η πουτάνα μου;…»
-«Είμαι μωρό μου…»
-«Τι θέλεις να σου κάνει ο γαμιάς σου;…»
-«Ωχχχ… Θέλω να νιώσω το μούσι του να μου χαϊδεύει το ξυρισμένο μου μουνί… Να με γαμήσει από παντού…»
-«Έχει μεγάλη πούτσα;…»
-«Όχι σαν τη δική σου καυλιάρη μου… Αλλά με πήδαγε άγρια… Και μου ΄λεγε βρομόλογα όσο με πήδαγε… Αχχχχ….»
-«Ωχχχ πουτάνα μου δεν αντέχω… Με τρελαίνεις… Δεν αντέχω… Χύνω… Πάρτα καύλα μου…»
Αρχίζω να χύνω δυνατά μέσα της ενώ εκείνη σφίγγεται πάνω μου. Νιώθω τα χύσια μου να τρέχουν από το μουνί της στον πούτσο και τα αρχίδια μου. Μένουμε λίγο έτσι αγκαλιασμένοι και στη συνέχεια την ξαπλώνω ανάσκελα στο κρεβάτι. Ξέρω ότι εκείνη δεν έχυσε έτσι αρχίζω να γεμίζω με φιλιά το κορμάκι της κατεβαίνοντας προς τα κάτω. Φτάνοντας στο μουνάκι της χαϊδεύω την κλειτορίδα της θαυμάζοντας την εικόνα του ξυρισμένου μουνιού της με τα μουνόχειλα ανοιχτά από το γαμήσι και τα χύσια μου να τρέχουν.
Σκύβω και αρχίζω να τη γλείφω χαϊδεύοντας συνεχώς την κλειτορίδα της και πίνοντας τα χύσια μου ανακατεμένα με τα υγρά της. Εκείνη πιάνει το κεφάλι μου και το πιέζει στο μουνί της κρατώντας με από τα μαλλιά ενώ σφίγγει τα μπούτια της γύρω μου. Σε λίγα λεπτά οι κινήσεις της γίνονται πιο έντονες και αρχίζει να χύνει τρέμοντας και φωνάζοντας:
-«Ωχχχ… Χύνω η πουτάνα… Χύνω… Πιες τα… Πιες τα όλα καύλα μου… Αχχχ…. Ναιιιι…»
Μένουμε λίγο έτσι μέχρι να ηρεμήσει ενώ εγώ συνεχίζω να γλείφω απαλά τα μουνόχειλά της απολαμβάνοντας την υγρασία και το άρωμά της. Ανασηκώνομαι, την πλησιάζω και τη φιλάω γλυκά στο στήθος, στο λαιμό και τα χείλη. Αγκαλιαζόμαστε και φιλιόμαστε παθιάρικα μέχρι που η κούραση και η νύστα σε συνδυασμό με το αλκοόλ μας ρίχνουν σ’ ένα γλυκό ύπνο έτσι αγκαλιασμένους.
Το επόμενο πρωί ξυπνάω κατά τις 10 και πάνω στο «χουζούρεμα» ακούω τη Μαρίνα να μιλά στο τηλέφωνο από το μπαλκόνι. Προσπαθώ να καταλάβω με ποιον μιλάει αλλά συζητάει χαμηλόφωνα γελώντας και αναστενάζοντας κατά διαστήματα. Τη φωνάζω και για μια στιγμή δεν ακούγεται τίποτα. Στη συνέχεια αποχαιρετά το συνομιλητή της βιαστικά, κλείνει το τηλέφωνο και μπαίνει στο δωμάτιο.
Ξαφνιάζομαι βλέποντάς την να μπαίνει τελείως γυμνή και να στέκεται στη μπαλκονόπορτα.
-«Ξύπνησες μωρό μου;»
-«Όπως βλέπεις… Δεν ντρέπεσαι να κάθεσαι έτσι;…» της λέω αστειευόμενος χαμογελώντας.
Έρχεται προς το μέρος μου, κάθεται στο κρεβάτι και σκύβει δίνοντάς μου ένα φιλί.
-«Γιατί να ντρέπομαι μανάρι μου;… Αφού σου αρέσει… έτσι δεν είναι;…»
-«Μμμμ… Ναι μωρό μου… Μ’ αρέσει πολύ… Ποιος ήταν στο τηλέφωνο;…»
Εκείνη κοκκινίζει πάλι ελαφρά κοιτάζοντάς με.
-«Δεν ξέρεις;… Ο Μιχάλης ήταν…»-«Και τι λέγατε;»
-«Τίποτα ιδιαίτερο… Διάφορα… Ξέρεις τώρα…»
Μαντεύοντας ότι δε μου τα λέει όλα απλώνω το χέρι μου και πιάνω το μουνάκι της το οποίο είναι μούσκεμα από τα υγρά της.
-«Νομίζω ότι κάτι μου κρύβεις μανάρι μου… Είσαι μούσκεμα… Για πες…»
-«Να… Συζητάγαμε για τα παλιά… Πόσο με γούσταρε… Πόσο ωραία με βρίσκει τώρα…» μου λέει βαριανασαίνοντας.
-«Συνέχισε…» της λέω συνεχίζοντας να χαϊδεύω το μουνάκι της.
-«Μου πρότεινε να πάμε αν θέλουμε μια βόλτα με το καΐκι…»
-«Κι εσύ τι του απάντησες;»
-«Ότι θα σε ρωτήσω και θα του πω… Τι λες;..»
-«Ενδιαφέρον το βρίσκω… Εσύ θέλεις να πάμε;…»
-«Μμμμ… Νομίζω πως ναι… Θέλω…» μου λέει χουφτώνοντας τον πούτσο μου.
-«Τότε κανονίστηκε…» της λέω τραβώντας την πάνω μου σε ένα καυτό φιλί.

Ο ένας χαϊδεύει τον άλλο μέχρι που δεν αντέχουμε και την ανεβάζω πάνω μου και την καθίζω στον πούτσο μου. Εκείνη καρφώνεται με τη μία και αρχίζει ένα γρήγορο «καβάλημα» γεμάτο καύλα. Καθώς είναι ήδη μούσκεμα από καύλα μετά από την «κουβεντούλα» με τον πρώην της αρχίζει να χύνει ξέφρενα ενώ κι εγώ δε θέλω περισσότερο για να χύσω με την ιδέα του τι μπορεί να παιχτεί.
Η Μαρίνα πέφτει πάνω μου προσπαθώντας να συνέλθει ενώ εγώ απολαμβάνω την αίσθηση του ιδρωμένου της κορμιού πάνω μου και του σπέρματος που τρέχει από το μουνί της.
-«Λοιπόν… Τι λες να πιούμε ένα φραπεδάκι και να ξεκινάμε σιγά σιγά;…» της λέω μετά από λίγο.
-«Ναι μωρό μου… Φτιάξε εσύ καφέ μέχρι να κάνω ένα ντουζάκι κι έρχομαι…»
Σηκώνομαι και φτιάχνω καφέ όση ώρα κάνει μπάνιο και κάθομαι στο μπαλκόνι. Σε λίγο έρχεται κι εκείνη και κάθεται, ολόγυμνη όπως πριν, και ρουφά προκλητικά καφέ με το καλαμάκι.
-«Τι να φορέσω;…»
-«Νομίζω ότι για την περίσταση το μόνο που ταιριάζει είναι το σέξυ μαγιώ που σου πήρα μανάρι μου… Με ένα παρεό από πάνω μόνο… Τι λες;…»
-«Ναι μωρό μου… Κι εγώ νομίζω ότι αυτό ταιριάζει…» μου λέει χαμογελώντας πονηρά και ρουφώντας ξανά λίγο καφέ…
(Προς το παρόν δεν υπάρχει συνέχεια… βλέπουμε μελλοντικά…)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ο λογιστής μας και η βοηθός του

 Όταν η εταιρία μετακόμισε στο καινούριο κτίριο ήμουν όλο νεύρα. Κάθε μέρα έμπαίνα στο γραφείο μου μουτρωμένος. Τι χάλια ήταν αυτά, λες και ...