Ζω με τη γυναίκα μου τη Ζωή εδώ και 3 χρόνια και όσο περνάει ο χρόνος δοκιμάζουμε διάφορα καινούργια πράγματα στον έρωτα, συνήθως με δική της πρωτοβουλία. Τον τελευταίο χρόνο έχουμε κάνει διάφορα για τα οποία μπορεί να σας γράψω μια άλλη φορά. Τώρα θα σας διηγηθώ την πιο πρόσφατη ιστορία που σημειώθηκε μετά το παιγνίδι της εθνικής μας με την Πορτογαλία. Πρέπει να αναφέρω ότι είμαστε και οι δύο ποδοσφαιρόφιλοι και παρακολουθούμε συχνά μαζί αγώνες ποδοσφαίρου τόσο στην τηλεόραση όσο και από κοντά. Είναι η πρώτη μου σύντροφος που δείχνει τέτοιο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο.
Πριν από τον αγώνα είχαμε , όπως άλλωστε ο περισσότερος κόσμος συζήτηση για το ματς. Εγώ συνηθισμένος από τις αποτυχίες της εθνικής μας ήμουν εξαιρετικά απαισιόδοξος. Εκείνη πάλι υπεραισιόδοξη. «Θα τους σκίσουμε, θα τους φάμε» και διάφορα τέτοια. Ο απόλυτος τρόπος με τον οποίο εκφραζόταν με εκνεύριζε καθώς θεωρούσα ότι πρόκειται για τον φανατισμό του άσχετου. Πάνω στη συζήτηση και αφού τα λογικά επιχειρήματα είχαν πια τελειώσει δίχως αποτέλεσμα και είχαμε μπει στη σφαίρα της λεκτικής αντιπαράθεσης της είπα: « Στο κάτω κάτω η γνώμη σου δεν μετράει. Το ποδόσφαιρο είναι ένα πράγμα για τους άντρες. Και μόνο η δική των αντρών μετράει.» Για να λάβω την κουφή για εκείνη τη στιγμή απάντηση: « Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αν λοιπόν νικήσουμε όπως λέω εγώ, τότε εγώ θα είμαι ο άντρας. Σύμφωνοι;». Το υπονοούμενο ήταν σαφές. Αμέσως κατάλαβα τι είχε στο πονηρό μυαλό της. Ωστόσο θεώρησα ότι οι πιθανότητες να νικήσει η εθνική ήταν πραγματικά ελάχιστες. Το ρίσκο μιας δικής μου συμφωνίας ήταν πολύ μικρό και έτσι απάντησα : «Σύμφωνοι».
Στη διάρκεια του παιγνιδιού τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως όλοι γνωρίζουμε στη φοβερή νίκη της εθνικής μας. Κάθε λίγο μετά το πρώτο γκολ και ως το τέλος του αγώνα με πείραζε ρωτώντας: « Ποιος είναι ο άντρας;», δείχνοντας με το δάκτυλο τον εαυτό της.
Μετά το τέλος του αγώνα δεν ήμουν σίγουρος ότι η Ζωή θα συνέχιζε το τρελό παιγνίδι της. Ωστόσο αυτή ήταν ασταμάτητη. Μετά τους πανηγυρισμούς, μου θύμισε τη συμφωνία μας και πήγε μέσα να ετοιμαστεί. Για να πω την αλήθεια είχα φοβερή αμηχανία. Ωστόσο δεν ήθελα να αρνηθώ. Πριν από καιρό την είχα δει να το κάνει σε μια φίλη της που μας έκανε τότε ερωτική συντροφιά σε 2-3 συναντήσεις. Τότε μου είχε γεννηθεί η απορία πως θα ήταν αν αυτά που έκανε στη φίλη της τα έκανε σε εμένα. Έτσι και αλλιώς δεν είχα πολύ χρόνο για να αποφασίσω. Σε λίγο εμφανίστηκε στο σαλόνι φορώντας ένα διάφανο baby doll, ψυλοτάκουνες γόβες και φυσικά στη μέση της είχε δέσει μια ζώνη με τον δονητή. «Μωρό μου» μου λέει «θα είμαι καλή απέναντί σου. Δεν θα σε πονέσω καθόλου. Θα σε πηδήξω γλυκά για να μου κάθεσαι συχνά.» Εγώ πραγματικά τα είχα χάσει. Δεν ήξερα τι να κάνω.
Από τη μία η θέα της Ζωής με τα στητά βυζιά της κάτω από το διάφανο ύφασμα και από κάτω ο δεμένος δονητής με προκαλούσε να συνεχίσω. Από την άλλη φοβόμουνα μήπως αυτό θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στη σχέση μας. Μήπως θα ανατρέπονταν οι ισορροπίες. Ωστόσο ο τρόπος της με κέρδισε. Με πλησίασε, μου κατέβασε το παντελόνι, έβαλε την πούστα μου στο στόμα της και μου την έκανε πύραυλο. Μόλις με καύλωσε για τα καλά μου είπε ότι πρέπει να της κάνω ότι μου κάνει. Πρέπει το λιγότερο να είμαστε ισότιμοι, αν όχι εκείνη λίγο πιο πάνω από εμένα. Έτσι μου πρόταξε το δονητή της μέσης της και με έβαλε να της πάρω πίπα. Το παιγνίδι αυτό μου φάνηκε χαζό. Γιατί η ίδια δεν θα μπορούσε να αισθανθεί τίποτα.
Έτσι το εγκατέλειψα γρήγορα. Εκείνη δεν επέμεινε. Συνέχισε σε άλλα παιγνίδια. Με γύρισε και με έβαλε να κάθομαι στον καναπέ με τα γόνατα, έχοντας το κώλο μου προς το μέρος της. Μου άνοιξε τα κωλομάγουλα και μου έκανε ένα φανταστικό κωλογλύψιμο. Η γλώσσα της κουνιόταν με μεγάλη ταχύτητα και άλλοτε χάιδευε την κωλοτρυπίδα μου και άλλοτε επιχειρούσε να μπει μέσα. Το παιγνίδι αυτό δεν το κάναμε πρώτη φορά. Στο παρελθόν το είχαμε κάνει αρκετές φορές και πάντα μου άρεσε. Στη συνέχεια και αφού ο κώλος μου ήταν πια αρκετά υγρός άρχισε να μου χώνει ένα δάκτυλο. Το έκανε πραγματικά με ιδιαίτερη προσοχή. Δεν πονούσα καθόλου. Σιγά σιγά μου το έβαλε ολόκληρο και άρχισε να μου χαϊδεύει τον προστάτη. Ήταν πραγματικά φοβερή αίσθηση. Αισθανόμουν ότι έχυνα διαρκώς, δίχως αυτό να συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αφού με περιποιήθηκε αρκετή ώρα με το ένα δάκτυλο, συνέχισε χώνοντας στην κωλοτρυπίδα και δεύτερο δάκτυλο.
Εκεί τα πράγματα άρχισαν να ζορίζουν. Πονούσα. Σταμάτησε πήγε μέσα και έφερε μια κρέμα, που τη χρησιμοποιούσαμε όταν την πηδούσα εγώ από πίσω. Μου έριξε ένα δεύτερο κωλογλύψιμο και μετά άρχισε να μου βάζει την κρέμα. Σιγά σιγά την προωθούσε με το δάχτυλό της μέσα στην κωλοτρυπίδα μου. Πολύ γρήγορα μου έχωσε και το δεύτερο δάχτυλο. Και δίχως να το καταλάβω άρχισε να μου χώνει ένα κερί που είχαμε στο σαλόνι. Ο κώλος μου είχε ανοίξει για τα καλά. Το κερί μπήκε μέσα του δίχως να πονέσω καθόλου. Όταν το κατάλαβε, όπως ήμουν ανάποδα στον καναπέ, μου χαμήλωσε λίγο τον κώλο, ώστε να φτάνει στη μέση της, βούτηξε με τις δύο παλάμες της τα κωλομέρια μου και άρχισε να μου χώνει το δονητή. Πραγματικά είχαμε αλλάξει ρόλους. Αισθανόμουν ότι βρισκόμουν στην θέση της. Με γαμούσε κανονικά. Ήταν κάτι το απίστευτο.
Αφού έκανε ορισμένες μαλακές κινήσεις, προσθέτοντας διαρκώς από λίγη κρέμα κατάφερε να μου τον χώσει ολόκληρο. Τα σωθικά μου είχαν πάρει φωτιά. Όλη η περιοχή κυριολεκτικά καιγόταν. Σε όλη τη διάρκεια η Ζωή μου έλεγε ότι έτσι τη γαμάω εγώ και ήρθε η σειρά μου να δω πως είναι. Τα λόγια της με καύλωναν ακόμα περισσότερο. Με έλεγε γαμιώλη, πουτανίτσα και άλλα τέτοια παρόμοια με αυτά που της λέω συνήθως εγώ. Στη συνέχεια επιτάχυνε σταδιακά το ρυθμό μέχρι που έφτασε να με γαμάει πραγματικά άγρια. Εκεί κάπου αφού μια δυο φορές με πόνεσε φοβερά και έβγαλα κάτι κραυγές, σταμάτησε το γαμήσι. Έπεσα δίπλα αποκαμωμένος. Αν και είχα εξαντληθεί ο πούτσος μου ήταν ολόρθος. Παρότι μου ζήτησε να της κάνω ότι μου έκανε, εγώ αρνήθηκα και ζήτησα ένα διάλειμμα για να ξεκουραστώ και να συνειδητοποιήσω τι έγινε. Εκείνη όμως απτόητη. Όπως ήμουν στον καναπέ μου άνοιξε τα πόδια, έβαλε τις φτέρνες μου στους ώμους της και μου τον ξαναέχωσε. «Δεν χορταίνω να σε γαμάω» μου είπε αντιγράφοντας την ατάκα που της λέω σχεδόν πάντα μετά τον πρώτο οργασμό. Και πραγματικά το εννοούσε. Συνέχισε για αρκετή ώρα να με γαμάει. Αυτή η στάση μου άρεσε περισσότερο, γιατί είχα τη δυνατότητα να βλέπω το προσωπάκι της και τα βυζιά που κινούνταν πάνω κάτω.
Η συνέχεια της βραδιάς δεν ήταν και τόσο ηρωική. Δεν πήρα το αίμα μου πίσω, αλλά το ευχαριστήθηκα. Μόλις σταμάτησε να με γαμάει, βούτηξε τον πούτσο μου και άρχισε να μου τον παίζει. Σκούπισε τις κρέμες από τον κώλο μου με μια πετσέτα και άρχισε να μου τον γλύφει ξανά, χώνοντας το κεφάλι ανάμεσα στον κώλο μου και τα μαξιλάρια του καναπέ. Δεν άργησα να χύσω και να γεμίσω τον καναπέ σπέρματα. « Μόνο αυτό δεν μπορώ να κάνω με τον δικό μου πούτσο» μου είπε η Ζωή. «Ευτυχώς» της απάντησα «γιατί δεν είχα καμία όρεξη να μείνω έγγυος.» Και σκάσαμε και δύο στα γέλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου